Όταν σε λένε ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχεις και πολλές εναλλακτικές λύσεις. Όταν διαχρονικά η κατάκτηση ενός κυπέλλου ή η έξοδος στην Ευρώπη αποτελεί απλά τον μετριασμό μιας αποτυχημένης χρονιάς, είναι ηλίου φαεινότερο για ποια μεγέθη μιλάμε. Δυστυχώς ή ευτυχώς (για μένα αναμφισβήτητα ευτυχώς) είμαστε γεννημένοι, μεγαλωμένοι και γαλουχημένοι Ομονοιάτες και αυτό καθορίζει και τους στόχους μας. Ακόμα και εγώ με 10 φίλους μου να μπούμε την Κυριακή στο γήπεδο με τις φανέλες της ομάδας, ο κόσμος δε θα συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο από τη νίκη. Και στο κάτω κάτω φίλοι μου αυτή η νοοτροπία μας οδήγησε στο να είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα του νησιού. Διότι όπως και να το κάνουμε εμείς “πυροτέχνημα” δεν υπήρξαμε ποτέ. Εμάς “έκπληξη του πρωταθλήματος” δεν καταδεχτήκαμε να μας χρήσουν ποτέ. Το όνομά μας και μόνο οριοθετεί το πού μπορούμε να φτάσουμε. Και δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ όσα χρόνια παρακολουθώ την Ομόνοια δεν ένιωσα ποτέ ότι έφτασα στα όρια μου όσον αφορά στο τι μπορεί να πετύχει και στο τι ζητώ από την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Όσα προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε, είτε οικονομικά, είτε αγωνιστικά, είτε από άποψη ρόστερ, ο πήχης ποτέ δεν θα χαμηλώσει. Διότι με το που θα χαμηλώσει χάσαμε το παιχνίδι. Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις και δεν θεωρώ ότι θα έρθει ξανά η μέρα που η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπαίνει στο γήπεδο και το ερώτημα θα είναι στα πόσα θα σταματήσει. Αρνούμαι όμως να συμβιβαστώ με μια ΟΜΟΝΟΙΑ που στην αρχή κάθε χρονιάς δεν θα είναι το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Και ας μην τον κατακτήσει στο τέλος. Αρκεί στην πορεία να μου δείξει ότι πάλεψε και έφτυσε αίμα μέχρι να τον χάσει. Ότι ήταν εκεί μέχρι το τέλος και τον έχασε στις λεπτομέρειες. Ότι οι αντίπαλοι χρησιμοποίησαν όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να τη ρίξουν από το θρόνο της. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δημιουργήθηκε και υπάρχει για να πασχίζουν όλοι οι υπόλοιποι να τη ρίξουν από την κορυφή και όχι για να αγωνίζεται να ανέβει σε αυτήν.
Παραμερίστε την απογοήτευση, την πίκρα και τη δυσπιστία. Αν μη τι άλλο ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν, είναι και θα είναι μόνιμος πρωταθλητής με διαφορά από τον δεύτερο. Αυτός ο κόσμος είναι το κλειδί για να μην χαμηλώσει ο πήχης που λέγαμε. Την Κυριακή πάμε όλοι ΓΣΠ διότι όπως ξαναείπαμε δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε σαν τους άλλους. Εμείς ταχθήκαμε να είμαστε για πάντα στο πλευρό της.
Συνειδητά επέλεξα να μην αναφέρω καν την αντίπαλό μας στον κυριακάτικο αγώνα. Διότι πολύ απλά δεν με ενδιαφέρει. Όχι γιατί υποτιμώ τον οποιονδήποτε αντίπαλο, αλλά γιατί εγώ είμαι μαθημένος να ασχολείται ο εκάστοτε αντίπαλος μαζί μας και όχι το αντίστροφο. Άλλωστε το θηρίο ποτέ δεν προετοιμάζεται πριν μπει στην αρένα με τον μελλοθάνατο.
ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΑΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ!
Το Κεντρί 18/10/2013
