Φίλες και φίλοι,
Σας καλωσορίζω στη νέα εβδομαδιαία στήλη της αγαπημένης μας ιστοσελίδας omonoianews.com με τίτλο «de facto». Εδώ συζητάμε την ομονοιάτικη επικαιρότητα, αναλύουμε θέματα αγωνιστικά και μη, μοιραζόμαστε σκέψεις και προβληματισμούς για τα τεκταινόμενα που διαδραματίζονται στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Η σημασία της φετινής χρονιάς
Τρεις βδομάδες μετά τον άδοξο αποκλεισμό από τον Ερυθρό Αστέρα, η ομάδα μας ξεκινά τις εγχώριες αγωνιστικές υποχρεώσεις της, έχοντας ως βασικό στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Γράφτηκαν πολλά μετά τον αποκλεισμό. Τα διαβάσαμε στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο, τα ακούσαμε στις τηλεοράσεις, τα συζητήσαμε μεταξύ μας σε ομονοιάτικα στέκια και πηγαδάκια. Το θέμα εξαντλήθηκε. Δεν υπάρχει λόγος να αναπαράγουμε και να ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια. Το ζήτημα τώρα είναι πώς θα προχωρήσουμε…
Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα που ανακύπτουν κατά την ταπεινή μου γνώμη:
1. Έχουμε αντιληφθεί ότι το φετινό πρωτάθλημα πρέπει να κερδηθεί «δια πυρός και σιδήρου»;
2. Όσοι αποτελούμε το ομονοιάτικο οικοδόμημα (διοίκηση, τεχνική ηγεσία, ποδοσφαιριστές, φίλαθλοι) είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν για να πετύχουμε τον στόχο;
Όσοι διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές θα λέτε «δεν μας χέζεις ρε φίλε; Οι άλλοι κάνουν ευρωπαϊκές πορείες, φτάνουν στους 8, μπήκε ομίλους το ΑΕΚάκι και το ΑΕΛάκι και εμείς παίζουμε φιλικά με τον Άδωνη Ιδαλίου».
Κατανοητή η απογοήτευση και η οργή. Η άσχημη όμως οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει το σωματείο, σε συνδυασμό με τον πόλεμο που δεχόμαστε από κάθε Καρυδ(ι)άς καρύδι, δεν μας αφήνουν πολλές επιλογές. Ένας δρόμος υπάρχει: Της αυτοκριτικής και της συσπείρωσης.
Μπορεί η διοίκηση να
• πληρώνει ποδοσφαιριστές και τεχνική ηγεσία κάθε τέλος του μήνα;
• προστατέψει την ομάδα στο παρασκήνιο;
• ανοίξει αμφίδρομους δίαυλους επικοινωνίας με τον κόσμο; Όχι για το θεαθήναι, αλλά για πραγματική ανταλλαγή απόψεων και υιοθέτηση εισηγήσεων από κάτω προς τα πάνω. Άλλωστε, αν το σύνθημα «ΟΜΟΝΟΙΑ-ΛΑΟΣ» σημαίνει κάτι, ας εφαρμοστεί και στην πράξη
• αντιληφθεί ότι ο κόσμος έχει τεράστια ανάγκη να πιστέψει ότι η αλλαγή προς το καλύτερο μπορεί να έρθει;
Τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές πρέπει πρώτα οι ίδιοι να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Να παίξουν για τα συμβόλαιά τους, για την καριέρα τους, για την προοπτική του Champions League, για μια μεταγραφή στο εξωτερικό. Δίνοντάς τα όλα σε κάθε παιγνίδι.
Μπορεί ο προπονητής να αφουγκραστεί τις ανησυχίες των οπαδών και να παρουσιάσει μια διεκδικητική και επιθετική Ομόνοια; Μια ομάδα που θα πατά γερά στο γήπεδο και όχι φοβισμένα και παθητικά; Μπορεί ο προπονητής να αντιληφθεί ότι δεν θέλουμε απλά να παρουσιαζόμαστε καλύτεροι, αλλά να είμαστε ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ;
Εμείς οι φίλαθλοι μπορούμε
• απ’ εδώ και μπρος ούτε και μία φορά να στείλουμε την ομάδα μας στη δικαστική;
• σε κάθε εντός έδρας παιγνίδι να έχουμε minimum 10,000 κόσμο;
• να σταματήσουμε να είμαστε του μαύρου και του άσπρου «σκαρτάροντας» παίκτες μετά από μια κακή εμφάνιση και θεοποιώντας τους μετά από μια καλή;
• να ανεβάσουμε τον πήχη των προσδοκιών μας;
Θα είναι δύσκολη η χρονιά. Το παρασκήνιο ήδη έδειξε τις προθέσεις του.
Γι’ αυτό ο καθένας από μας θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και ακολούθως την υπέρβασή του. Και όταν λέω υπέρβαση, αναφέρομαι στα πιο πάνω ερωτήματα. Επειδή το μόνο που θα πετύχει η αλληλοεπίρρηψη ευθυνών αυτή τη χρονική περίοδο είναι επέκταση και εμβάθυνση της κρίσης.
Καλή αρχή. Η Αγία Νάπα είναι η μοναδική ομάδα στην Κύπρο που μετρά περισσότερες νίκες από την Ομόνοια στα μεταξύ μας παιγνίδια. Αν αυτό από μόνο του δεν αποτελεί κίνητρο, τότε πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο μπορεί.
