Έχω την εντύπωση πως η άμυνά μας μέχρι στιγμής δεν βγάζει την ηρεμία που πρέπει και αυτό αναστατώνει όχι μόνο την υπόλοιπη ομάδα, αλλά και τους φιλάθλους. Δημιουργεί εντάσεις και σε κάποιες περιπτώσεις προκαλεί πανικό .
Η άριστη αμυντική λειτουργία είναι το Α και το Ω μιας ομάδας με φιλοδοξίες και η βασικότερη προϋπόθεση για να παίξεις επιθετικά. Χωρίς ασφάλεια στην άμυνα, δεν πάει πολύ μακριά η βαλίτσα. Πίσω από κάθε μεγάλη επιτυχία κρύβεται συνήθως μια γρανιτένια άμυνα. Το μπασκετικό ρητό «Η επίθεση κερδίζει παιγνίδια, η άμυνα πρωταθλήματα», δεν νομίζω να απέχει από την ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, όση φιλοτιμία και να δείχνει κάποιος ποδοσφαιριστής, όσο καλός και να είναι στα αμυντικά του καθήκοντα, αν δεν ξέρει μπάλα… βράσε ρύζι ! Νομίζω μια ομάδα που ονειρεύεται τη συμμετοχή της σε ομίλους του Champions League, δεν μπορεί να συμβιβάζεται με μετριότητες. Οφείλει να ανεβάσει τον πήχη των απαιτήσεών της. Αντιλήψεις τύπου «ένιξέρει μάππα αλλά εν φιλότιμος τζιαι μαχητικός» ή «εν αμυντικός η θέση του, εν χρειάζεται να ξέρει μάππα, έχουμεν άλλους να κάμνουν παιγνίδι» ανήκουν σε ένα προηγούμενο και ξεπερασμένο στάδιο της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Χρειαζόμαστε τις καλές πάσες, από την άμυνα, με τη σωστή ταχύτητα. Θέλουμε σέντερ μπακ που να καθοδηγούν, να εμπνέουν εμπιστοσύνη, ασφάλεια και ηρεμία στους υπόλοιπους*. Να συνεννοούνται μεταξύ τους, να επικοινωνούν με τα χαφ και τον τερματοφύλακα. Να μπορούν να κατεβάζουν μπάλα, να έχουν τη δυνατότητα να παίξουν τόσο την κοντινή όσο και την μακρινή μπαλιά. Να μην αποκρούουν στα τυφλά, ούτε να πανικοβάλλονται όταν βρίσκονται υπό πίεση. Όταν πασάρουν στα τρία μέτρα να τη δίνουν στα πόδια του χαφ και όχι στο στήθος του (βλ. 8ο λεπτό με ΕΝΠ). Να ανασαίνουν στο σβέρκο του αντιπάλου και να βγαίνουν πρώτοι πάνω στην μπάλα.
Τα πιο πάνω στοιχεία φαίνεται να απουσιάζουν, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, από το παιγνίδι μας. Και είναι κάτι που επιβάλλεται να διορθώσουμε άμεσα αν θέλουμε να μπούμε σε τροχιά διεκδίκησης.
*Πάντως, είχαμε στο παρελθόν τέτοιους παίκτες στο δυναμικό μας: Τίτελ, Γκράιλιχ, Βέντσελ, Γκορολόφσκι (στα καλά του).
