Κάποτε οι φανέλες των ποδοσφαιριστών της Ομόνοιας εφκαίναν μόνο μετά την κατάκτηση κάποιου τίτλου ή μετά από κάποια πρόκριση.
Χτες είδα κάποιους ποδοσφαιριστές, κυρίως πιο μιτσιούς σε ηλικία, να πετάσσουν φανέλες στους φιλάθλους μετά τη λήξη τους ματς. Απ’ ό,τι φαίνεται ακόμα δεν εκαταλάβαν που παίζουν, ούτε που εν ο πήχης. Σχολιάζω το επειδή έννεν η πρώτη φορά που γίνεται τα τελευταία 2-3 χρόνια.
Τζιαι για να μεν παρεξηγηθώ: Μπράβο στους παίκτες για την προσπάθεια, μακάρι να συνεχίσουν ως το τέλος του πρωταθλήματος με τον ίδιο ζήλο. Άξιζαν το θερμό χειροκρότημα για την ψεσινή προσπάθεια.
Που τζιαμέ τζιαι τζει, η ισοπαλία ουδέποτε ήταν καλό αποτέλεσμα για την Ομόνοια. Τζιαι έχω την εντύπωση πως ούτε τζιαι σήμερα ένει.
Είμαστεν η Ομόνοια. Ο πήχης εν ψηλά.
Όταν πιάσουμεν ξανά πρωτάθλημα, κύπελλο, όταν προκριθούμε σε κάποιον Όμιλο, τότε ναι, να φκουν οι φανέλλες.
Ας μην την μικρύνουμε κι άλλο. Δεν της αξίζει.
Πολλή να δουλειά να κάμει σε τούντο κομμάτι το νέο τεχνικό τημ. Τζιαι για το συγκεκριμένο θέμα, εν οι καταλληλότεροι για να διορθώσουν την κατάσταση, για τους λόγους που ούλλοι ξέρουμε.
De Facto 20/03/14
