Τόνι Σαβέφσκι. Για κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ της ηλικίας μου, στα 30 + κάτι, είναι μάλλον ο άνθωπος που σημάδεψε περισσότερο την πράσινη ζωή μας, παρέα με τον Ράουφμαν και το Μαλέκο. Μιλώντας για προπονητές, είναι σίγουρα αυτός που αγαπήσαμε περισσότερο. Όχι κατ’ ανάγκην για τις ικανότητες του στο κοουτσάρισμα, αυτά τα κρίνουν άλλοι και τα αποτελέσματα. Πολύ περισσότερο γιατί είναι ένας άνθρωπος σπάνιος. Και το ένιωθες κάθε φορά που τον συναντούσες. Η μοίρα τον έφερε πίσω και εγώ τουλάχιστον προσωπικά θα τον στηρίξω all the way, ελπίζοντας αυτή τη φορά να έχει την εμπιστοσύνη που του αξίζει… Στις ιστορίες λοιπόν:
“U21 και τα πρώτα είναι μια ομάδα”
Στο πρώτο πέρασμα του από την ΟΜΟΝΟΙΑ, ο Τόνι βρήκε την U21 να προπονείται σε διαφορετικά γήπεδα από την αντρική ομάδα. Ήταν στην ουσία αποκομμένη από αυτήν. Η πρώτη αλλαγή στην οποία προχώρησε με το που ανέλαβε ήταν να “σμίξει” στην ουσία τις ομάδες. “Πώς θα χρησιμοποιήσω παίκτη της U21 στην αντρική ομάδα, όταν δεν έχει καμία σχέση με αυτήν;” ήταν το σκεπτικό του. Ο Σαβέφσκι ήταν και ο προπονητής που χρησιμοποίησε τον Στάθη Αλωνεύτη. Τον ανέβασε αρχικά σαν 3ο επιθετικό πίσω από τους Κόσλεϊ και Ράουφμαν, ενώ όταν ο τελευταίος τραυματίστηκε του έδωσε την ευκαιρία του.
Ο τελικός του μπάσκετ
Το 2003, η ΟΜΟΝΟΙΑ έφτασε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό κυπέλου καλαθόσφαιρας. Αντίπαλος της το Αποέλ. Ο κόσμος ενθουσιάστηκε από την εξέλιξη και είχε μια από τις πιο δυναμικές του παρουσίες σε κλειστό. Η εξέλιξη του αγώνα βέβαια δεν ήταν αυτή που θέλαμε αφού υπήρχε μεγάλη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δυο ομάδων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να απογοητεύεται. Ανάμεσα τους και ο Τόνι Σαβέφσκι, κάτι που σχεδόν όλος ο κόσμος αγνοεί μέχρι σήμερα!
Ο Τόνι επέλεξε να καθίσει, σε μια γωνιά στο πέταλο και όχι στα επίσημα, έτσι δεν τον πρόσεξε σχεδόν κανείς (ήταν ακριβώς από κάτω μου). Απέφυγε να κάτσει στα επίσημα, αφού όπως μου είπε “πρωταγωνιστής είναι σήμερα ένα άλλο τμήμα”. Ήταν στο γήπεδο ως ένας άνθρωπος που νοιάζεται για την ΟΜΟΝΟΙΑ -άσχετα αν δεν ήταν το δικό του τμήμα- και όχι σαν προπονητής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Δεν γεννήθηκε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ, αλλά δέθηκε πολύ με την ομάδα. Ήρθε στο γήπεδο, επειδή έτσι ένιωθε, άλλωστε δεν υπήρχε τότε Omonoianews να προβάλει το γεγονός.
Μήνυμα προς ένα από τους ελάχιστους ανθρώπους του ποδοσφαίρου που θεωρώ ακόμα ίνδαλμα
Κόουτς, σε μια εποχή που τα πάντα έχουν την τιμή τους, έμαθα ποδοσφαιρικά ινδάλματα να μην έχω. Ίσως να είσαι το τελευταίο που μου έχει απομείνει και θα σε στηρίξω μέχρι τέλους. Αυτή τη φορά, οι ξερόλες που θα σε πουν “αχάπαρο” ή που θα βρίσουν τους παίκτες σου, να ξέρεις πως θα βρουν πολλούς εναντίων τους στη κερκίδα. Αυτή τη φορά να ξέρεις πως θα προστατευτείς, όπως έπρεπε να γίνει και τότε.
Οι καιροί Τόνι έχουν αλλάξει. Θα βρεις μια ΟΜΟΝΟΙΑ διαφορετική. Με πολλά οικονομικά προβλήματα, με πίεση ίσως μεγαλύτερη από τότε, με ένα πρωτάθλημα από τότε που έφυγες, μα κυρίως ψυχολογικά ράκος. Κόουτς έχω την εντύπωση πως το πρώτο που χρειαζόμαστε είναι μια ένεση νοοτροπίας νικητή. Κάπου την έχουμε χάσει στο δρόμο, μεταξύ αποτυχιών στην Ευρώπη, οικονομικών προβλημάτων, συντηρητικής φιλοσοφίας σε όλα τα επίπεδα και επιτυχιών των αντιπάλων. Οπλίσου με υπομονή, οπλίσου με επιμονή, γιατί το μεγάλο σου στοίχημα είναι να απορροφήσεις (όπως και τότε) όλη τη πίεση, να προστατέψεις τους παίκτες σου, να κάνεις ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ, ομάδα νικήτρια. Αν το καταφέρεις, θα την κάνεις και πρωταθλήτρια. Αυτή τη φορά πάντως, έχεις πολλούς περισσότερους στο πλευρό σου. Καλωσόρισες στο τόπο του εγκλήματος Τόνι!
