Από χθες προσπαθώ να καταλάβω το σκεπτικό πίσω από την απόφαση της ΚΟΠ να αυξήσει τον αριθμό των παικτών στον πάγκο από 7 σε 11. Πραγματικά το κυπριακό πρωτάθλημα έχει τόσες καινοτομίες (ξανακούσατε πλέι οφ δυο ομίλους από 6 ομάδες;) που σε λίγο ο Κουτσοκούμνης και η τρελοπαρέα θα αποφασίσουν να παίζεται σε παρκέ. Προφανώς ο πρώτος που εξυπηρετείτε από αυτή τη κίνηση, είναι όποιος διαθέτει βάθος στο πάγκο του και μπορεί να έχει έτσι περισσότερες επιλογές.
Πάντως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπορούσε να το αξιοποιήσει. Με αυτό τον τρόπο, πολλές φορές -σχεδόν κάθε εβδομάδα- θα είναι αποστολή νεαροί ποδοσφαιριστές όπως ο Χαραλάμπους, ο Ρουσιάς, ο Χατζηβασίλης, ο Θεράποντος, ο Κατελάρης κ.α. Αν για παράδειγμα η ΟΜΟΝΟΙΑ κερδίζει τα Κούκλια με 3-0, γιατί να μην βάλει κάποιον από τους μικρούς στο παιχνίδι ο Σαβέφσκι; Αρκεί να πηγαίνουν αποστολή οι μικροί που δουλεύουν σκληρά, αυτοί που το αξίζουν πραγματικά. Και το λέω γιατί κάτι έπιασε το αυτί μου για κάτι περίεργες απολύσεις και αποστολές και το ψάχνω…
Στο τέλος της ημέρας, μπορεί να ευνοούνται αυτοί που έχουν βάθος, οι 11 αλλαγές όμως μπορούν να αξιοποιηθούν και από εμάς. Οι μικροί θέλουν εμπειρίες αν είναι κάποια μέρα να αποτελέσουν τον κορμό της ομάδας. Η ακαδημία είναι πολύ σημαντική τη σήμερον ημέρα, για αυτό καλά κάνουμε να φροντίσουμε να δουλεύουν όλα σωστά, αξιοκρατικά και να αρχίσουμε να επενδύουμε στα ταλέντα.
