Είμαι γενικώς ρομαντικός, το παραδέχομαι, ίσως σε κάποιες στιγμές να είναι και αδυναμία μου αφού μιλάμε για ποδόσφαιρο. Παρότι λοιπόν η ΟΜΟΝΟΙΑ αντιμετωπίζει πάρα πολλά προβλήματα, σε αντίθεση με την επόμενη αντίπαλο της ΑΕΚ, παρά το γεγονός πως μπάλα δεν έχουμε παίξει ακόμη, ενώ η ομάδα του Ελευθερόπουλου κλέβει τις εντυπώσεις, αρνούμαι να δω το παιχνίδι της Κυριακής σαν ντέρμπι! Δεν υποτιμώ τον αντίπαλο, ούτε δείχνω ασέβεια, απλά τα μεγέθη δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
Μας λένε ΟΜΟΝΟΙΑ, τους λένε ΑΕΚ. Από τη μέρα που ιδρυθήκαμε μετράμε περισσότερους τίτλους από κάθε άλλον, περισσότερες νίκες από κάθε άλλον, εκείνοι προσπαθούν τα τελευταία χρόνια να εδραιωθούν στους δυνατούς. Συγχωρέστε με λοιπόν, βρίστε με αν θέλετε που είμαι τόσο αθεράπευτα ρομαντικός, αλλά όχι, δεν θα αρχίσω ακόμα να βάζω στο ίδιο καλάθι μαζί μου τις ΑΕΚ, τις ΑΕΛ και τους Απόλλωνες ούτε καν την Ανόρθωση, κι ας με κερδίζουν που και που κι ας τις έκαναν οι εγκληματικές κινήσεις των συμβουλίων μας να μοιάζουν μεγάλες. Είμαι η ΟΜΟΝΟΙΑ ρε φίλε και παίζω το τελευταίο μου χαρτί στο πρωτάθλημα. Θέλεις δεν θέλεις λοιπόν ΑΕΚ, θα υποστείς το μοιραίο, εκείνο που προστάζει η ιστορία μου.
Αν το παιχνίδι εξελιχθεί σε ντέρμπι, είναι γιατί το επιτρέψαμε εμείς. Όταν λέω εμείς, δεν εννοώ τον κόσμο, εννοώ τη διοίκηση, τους παίκτες, τον προπονητή. Τα τελευταία χρόνια, πέραν από το οικονομικό, το πρόβλημα μας είναι ότι ρίξαμε μόνοι μας τον πήχη, προσπαθούμε μόνοι μας να βάλουμε παραδοσιακά μικρότερες ομάδες, στην ίδια κατηγορία μαζί μας. Αρνούμαι, να παίζω το παιχνίδι της ηττοπάθειας, αρνούμαι να δίνω άλλοθι στους πάντες το οικονομικό. Ακόμα κι αν κάποια στιγμή το σωματείο πει επίσημα πως δεν πάμε για πρωτάθλημα, αλλά για οικονομική εξυγίανση, τον πήχη δεν θα τον ρίξω ποτέ. Συγχώρεσε με λοιπόν ΑΕΚ, αλλά με λένε ΟΜΟΝΟΙΑ. Και όσο υπάρχει ο κόσμος, θα είμαι η μεγαλύτερη ομάδα από τις δύο. ΜΟΝΟ ΝΙΚΗ!
