Η έκφραση “από το πουθενά” ίσως να φαντάζει υπερβολική, γιατί το όνομα του Φάνου Κατελάρη είχε ήδη αρχίσει να ακούγεται δειλά δειλά. Όσοι παρακολουθούσαν την ακαδημία μας τα τελευταία χρόνια, ήξεραν και κάποια πράγματα παραπάνω για το ταλέντο του, για αυτό άλλωστε δεν διστάσαμε να ζητήσουμε μέσω κομματιών μας να μην επηρεαστούν οι ευκαιρίες του από την όποια μεταγραφή. Αυτά όμως τα λόγια για “ένα ταλέντο από την ακαδημία” τα ακούσαμε πολλές φορές. Και ελάχιστοι ήταν αυτοί που τελικά είχαν ευκαιρία ή μπόρεσαν να παίξουν.
Ο Φάνος την είχε, την άρπαξε και τα λεπτά του δείχνουν πως είναι σε καλό δρόμο προς την καθιέρωση. Ήδη μπήκε στην εντεκάδα των παικτών με τα περισσότερα λεπτά και παρότι ο Κάρβερ έχει ξεκαθαρίσει με τις κινήσεις του πως προτίθεται να του δίνει ανάσες που και που, αναμένεται πως θα παραμείνει στους πρώτους παίκτες σε συμμετοχή. Με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει να δουλεύει σκληρά, θα συνεχίσει να βελτιώνεται και κυρίως πως κάθε εβδομάδα θα προσθέτει κάτι παραπάνω στην ήδη σε ψηλό επίπεδο αυτοπεποίθηση του. Γιατί ο χώρος που παίζει απαιτεί…καρύδια και έρχονται ντέρμπι.
Επί της ευκαιρίας, να πούμε και το εξής. Το καλοκαίρι όταν ρωτήσαμε τον Κίλιαν Σέρινταν για τους μικρούς εκτός κάμερας, μας απάντησε άμεσα “Carver really likes Fanos” πριν μας πει στη συνέχεια και για άλλους και κυρίως τον Αντρέα Παναγιώτου Φιλιώτη. Ότι κι αν πει κανείς για τον Κάρβερ, που ο κάθε ένας δικαιούται να έχει άποψη, εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι πως από τη στιγμή που είδε προοπτική, δεν σκέφτηκε δευτερόλεπτο να χρησιμοποιήσει και το Φάνο και τον Αντρέα. Αυτή τη νοοτροπία πρέπει να κρατήσουμε
