Άλλη μια μαύρη σελίδα, μια από τις πολλές την τελευταία 5ετία, μπήκε στα βιβλία της ιστορίας. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μετράει πλέον 3 ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια φέτος με το Αποέλ και η χθεσινή πονάει πολύ. Πονάει όχι λόγω της έκτασης του σκορ, η πρώτη φετινή ήταν πολύ χειρότερη. Πονάει γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ βρήκε χθες μπροστά της ένα κάκιστο Αποέλ, με ελλείψεις και αδυνατούσε να το ανησυχήσει. Σε κάποιο βαθμό έχει να κάνει με την ποιότητα, νιώθουμε όμως πολύ περισσότερο έχει να κάνει με τη νοοτροπία.
Το DNA μας έχει αλλοιωθεί, αν αντιληφθούμε την αλήθεια κάνουμε ένα βήμα μπροστά για να την αντιμετωπίσουμε. Ο Πάμπος Χριστοδούλου δεν ήθελε να αναλάβει άμεσα την ομάδα και έχουμε την εντύπωση πως κομμάτι της απόφασης του, ήταν ακριβώς γιατί αντιλαμβάνεται ακριβώς πως έχουν τα πράγματα. Θα ήταν αδύνατο να περάσει σε παίκτες που είναι φευγάτοι τη σωστή νοοτροπία, θα ήταν αφελές παίκτες των οποίων δεν γνωρίζει την προσωπικότητα να τους εκλάβει σαν νικητές. Εκεί πρέπει να κτίσει, στην νοοτροπία.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ θέλει παίκτες νικητές, χρειάζεται και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να πλάθονται τέτοιοι μέσω της. Ο νέος της προπονητής σε όποια ομάδα πήγε, πόνταρε πρώτα από όλα στα πνευματικά χαρακτηριστικά των παικτών και μετά σε οτιδήποτε άλλο. Ο ίδιος αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αντιλαμβάνεται και το μέγεθος της παρακμής. Ελπίζουμε πως θα καταφέρει να περάσει αυτά που πρέπει και σε όποιους απαρτίζουν το ρόστερ από του χρόνου.
