Του Ανδρέα Βιολάρη/ Η Σημερινή

Η αθρόα προσέλευση των φίλων της Ομόνοιας στην πρόσφατη ανοιχτή συγκέντρωση (περίπου 2500) αποτέλεσε την πιο τρανή απόδειξη ότι ο κόσμος έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήσει και να στηρίξει το εξαιρετικά δύσκολο και… φιλόδοξο εγχείρημα της διοίκησης. Ο κόσμος αγόρασε εισιτήρια για το κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι με την  ΑΕΚ, εγγράφηκε στο σχέδιο «Είμαι Ομόνοια, δηλώνω παρών» και γενικότερα βοήθησε με όποιον τρόπο μπορούσε, χωρίς φυσικά να έχει την παραμικρή ευθύνη για το σημείο που βρίσκεται σήμερα το σωματείο.
Ο κόσμος, όμως, δεν πήγε εκεί απλώς για να στηρίξει το σωματείο, αλλά και για να ενημερωθεί γύρω απο τα καυτά θέματα που αφορούν στο οικονομικό. Να ακούσει πώς και γιατί οδηγήθηκαν εδώ τα πράγματα, τι έφταιξαε και, κυρίως, ποιο είναι το πλάνο για να βγει η ομάδα τους από το αδιέξοδο. Η αλήθεια είναι πως η διοίκηση (διά στόματος του υπευθύνου οικονομικών του σωματείου Κώστα Πέτσα) παρουσίασε συγκεκριμένες ιδέες και πλάνα, που αποσκοπούν στην αποπληρωμή των οφειλών, βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων.
Οι βραχυπρόθεσμες αφορούν στα κριτήρια της ΟΥΕΦΑ (και όχι μόνο) για τον μήνα Σεπτέμβριο καθώς και στον ελλειμματικό -κατά €3 εκ.- προϋπολογισμό της φετινής σεζόν. Το μεγάλο ερωτηματικό που δημιουργείται, είναι κατά πόσον το πλάνο που παρουσιάστηκε είναι υλοποιήσιμο. Για να το κάνουμε πιο σαφές, τι θα γίνει σε περίπτωση που: α) δεν γίνει sold out στο κεκλεισμένων ματς με ΑΕΚ (€187.000), β) δεν μαζευτεί το ποσό των €1.500.000 μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, γ) δεν αυξηθούν κατά 2000 τα εισιτήρια διαρκείας (€490.000) ή, δ) δεν μαζευτεί το ποσό των €1.250.000 απο το οικονομικά διαβήματα μέχρι το τέλος της σεζόν;Ακόμα πιο μεγάλο ερωτηματικό -ως προς την υλοποίησή του- συνοδεύει το επταετές πλάνο αποπληρωμής του χρέος των €11,5 εκ. Σύμφωνα με τα όσα παρουσιάστηκαν, η πρώτη “δόση” θα καταβληθεί μέσα στην τρέχουσα σεζόν και ξεπερνά τα €3.000.000, ποσό που θα μειώνεται κλιμακωτά μέχρι την αγωνιστική περίοδο 2018/19. Η τελευταία δόση για την εξόφληση του χρέους εκτιμάται ότι δεν θα ξεπερνά τις 800 χιλιάδες.
Στη θεωρία ακούγονται όλα καλά και άγια. Ο κόσμος θα προσπαθήσει να διορθώσει τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος. Τι γίνεται, όμως, αν δεν είναι αρκετά τα χρήματα που θα δώσει από το υστέρημά του ο λαός της Ομόνοιας; Είναι διατεθειμένοι αυτοί που οδήγησαν εδώ το σωματείο συμμετέχοντας ή έστω παρακολουθώντας το αλόγιστο και χωρίς πλάνο ξοδεμα δεκάδων εκατομμυρίων (και δεν αναφέρομαι μόνο σε μέλη της νυν διοίκησης) να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να καλύψουν οι ίδιοι την τρύπα; Και αν η απάντηση είναι όχι, τότε υπάρχει plan b;  Αν η απάντηση παραμένει η ίδια, τότε έχω να προτείνω εγώ κάτι στους διοικούντες. Να αρχίσουν να παίζουν Λόττο, Τζόκερ και λοιπά παιχνίδια του ΟΠΑΠ. Πλησιάζουν άλλωστε και τα… καθιερωμένα χριστουγεννιάτικα “τζακποτ” όπου το “prize pool” θα είναι αυξημένο. Και που ξέρεις, αν σου κάτσει…

Υ.Γ. Το πιο πάνω σχόλιο δημοσιεύτηκε στη “Σημερινή” στις 13/9 και συντάχθηκε πριν υποπέσει στην αντίληψή μου ο – πρωτοποριακός κατά τ’ άλλα- μετρητής των εγγράφων στο σχέδιο “Είμαι Ομόνοια, δηλώνω παρών”, όπως επίσης σε ποια νούμερα κυμαίνεται η διάθεση των εισιτηρίων για το κεκλεισμένων με την ΑΕΚ, αλλά και ο αριθμός των καρτών διαρκείας που έχουν διαθέτει μέχρι τώρα. Ο πρώτος απολογισμός λογικα θα ήταν ενα γερο χαστούκι. Αν μη τι άλλο, με 2500 κόσμο στο περίπτερο της κρατικής έκθεσης, θα πρέπει να προβληματίσει ο αριθμός των 141 εγγράφων στο σχέδιο “Είμαι Ομόνοια, δηλώνω παρών”. Μονο οι πρώην και νυν πρόεδροι, αντιπροεδροι και μέλη διοικητικών συμβουλίων να έκαναν εγγραφή, ή ακόμα και οι ποδοσφαιριστές, προπονητές, παλαίμαχοι για να δώσουν το έναυσμα στον κόσμο, ο αριθμός θα ήταν πολύ μεγαλύτερος!