Κάποιοι δείχνουν να πέφτουν από τα σύννεφα σημερα. Δεν περίμεναν από έναν πρόεδρο να ανοίξει το στόμα του και να πει αλήθειες. Έπρεπε, βλέπετε, όλοι να πάνε με τα νερά του συστήματος. Πλέον είμαστε σίγουροι ότι θα αρχίσει ενορχηστρωμένα η προσπάθεια αποδόμησης των λεγόμενων του Σταύρου Παπασταύρου.

Γνωστή η πιππίλλα (επίκαιρη κιόλας λέξη στις μέρες μας στο ποδόσφαιρο), που είναι οι αποδείξεις; αν δεν έχει στοιχεία καλύτερα να μη μιλάει.. κτλ κτλ. Όλα όσα ακούμε ως υπεράσπιση χωρίς να παρατίθενται επιχειρήματα, παρά μόνο… θέλουμε αποδείξεις.

Ε λοιπόν αφού αναφερόμαστε σε συγκεκριμένο πρόσωπο, πάρτε μία καλή απόδειξη για το ποιόν του, από το μακρινό (όχι και τόσο) παρελθόν.

Αυτοί που ασχολούνται χρόνια με το ποδόσφαιρο μας σίγουρα θυμούνται….

Ρεπορτάζ του «Φιλελεύθερου» το 2015:

Και ξαφνικά, τέσσερα χρόνια μετά, ένας πρώην ποδοσφαιριστής της Δόξας Κατωκοπιάς πιθανόν να γίνει πρόσωπο το οποίο θα συζητηθεί έντονα στους ποδοσφαιρικούς κύκλους, με αφορμή αποκαλυπτικές αναφορές του σε συνέντευξή του (22 Μαΐου) η οποία φιλοξενείται στην ιστοσελίδα «expresso.sapo.pt».

Ο λόγος για τον Πέδρο Μπονιφάσιο (αγωνίστηκε και στην Αναγέννηση Δερύνειας). Με τις αποκαλύψεις του έρχεται στο προσκήνιο ο περιβόητος αγώνας κυπέλλου Ολυμπιακός – Δόξα στο ΓΣΠ τη σεζόν 2011-12.

Προς υπενθύμιση για όσους δεν θυμούνται, ο εν λόγω αγώνας (7/12/2011) ο οποίος ήταν νοκ άουτ, παρουσίασε έντονη στοιχηματική δραστηριότητα, έληξε με 3-2 υπέρ του Ολυμπιακού, ενώ στο ημίχρονο η Δόξα προηγείτο με 2-0.

Το θέμα τότε, έφερε στη δημοσιότητα το «Goal» με αποδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες λίγα λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα στο ΓΣΠ ο τζίρος του στοιχήματος είχε εκτοξευθεί στις 662 χιλιάδες και 591 δολάρια! Μόνο για το στοίχημα που προβλέπει τον νικητή!

Λίγες μέρες μετά το παιχνίδι, ο πρόεδρος της ΚΟΠ Κωστάκης Κουτσοκούμνης έλαβε ηλεκτρονικό µήνυµα από τον υπεύθυνο της UEFA για τη στοιχηµατική δραστηριότητα στο οποίο κατατάσσεται ως «κόκκινο» (δηλαδή με πολύ μεγάλη πιθανότητα να έχει στηθεί).

Στο μήνυµα που εστάλη στον πρόεδρο της ΚΟΠ αναφέρονται τα εξής: «Ο αγώνας Ολυµπιακός – Δόξα Κατωκοπιάς που διεξήχθη στις 7/12/2011 µέσα στα πλαίσια του Κυπέλλου παρουσιάζει ασυνήθιστη στοιχηµατική δραστηριότητα και σύµφωνα µε τους αλγόριθµους που χρησιµοποιεί η UEFA κατατάσσεται στην κατηγορία κόκκινος µε πολύ µεγάλη πιθανότητα να έχει στηθεί».

Πάμε τώρα στις αναφορές του Μπονιφάσιο στην «expresso.sapo.pt», ο οποίος φωτογράφισε τον αγώνα κυπέλλου Ολυμπιακού – Δόξας. Σε κανένα άλλο αγώνα κυπέλλου στον οποίο συμμετείχε ο Μπονιφάσιο δεν σημειώθηκε ανατροπή ούτε αποτέλεσμα 3-2.

Όταν κλήθηκε να απαντήσει εάν είδε κάτι ασυνήθιστο στην Κύπρο που να σχετίζεται με το στοίχημα, είπε: «Εγώ προσωπικά βίωσα το θέμα με τα στοιχήματα. Δεν ξέρω αν μπορώ να πω αυτό ή όχι, αλλά έχει περάσει πολύς καιρός. Ήμασταν στη δεύτερη κατηγορία και θα παίζαμε στο κύπελλο εναντίον ομάδας πρώτης κατηγορίας. Ο αγώνας άρχισε, όλα ήταν κανονικά, δεν ξέραμε κάτι, όμως, οι πιο πολλοί από τους συμπαίκτες μου αρχίζαμε να καταλαβαίνουμε ότι οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές δεν έπαιζαν και μας άφηναν να κάνουμε το παιχνίδι μας. Δεν μας έπαιρναν την μπάλα και μας πρότρεπαν με τη στάση τους να δοκιμάσουμε σουτ».

Στη συνέχεια ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής μπήκε στο ζουμί της υπόθεσης: «Αρχίζαμε να καταλαβαίνουμε ότι ήταν ένα πολύ περίεργο παιχνίδι. Στο ημίχρονο κερδίζαμε με 2-0, μπήκαμε στα αποδυτήρια ήσυχα, ο προπονητής μας δεν μίλησε καθόλου και κανένας δεν ήταν εκεί μέχρι που εμφανίστηκε ο πρόεδρος της ομάδας ο οποίος μας είπε πως έπρεπε να χάσουμε τον αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο. Έτσι και έγινε, χάσαμε με σκορ 2-3. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, είναι αλήθεια. Κάναμε ό,τι μας έκαναν στο πρώτο ημίχρονο. Σταματήσαμε να παίζουμε, να σουτάρουμε και φυσικά ανέβηκε και  η απόδοση του αντίπαλου επειδή γνώριζε πως ένα από τα στοιχήματα ήταν να χάνει στο ημίχρονο».

Ακολούθως, όταν ερωτήθηκε εάν ήταν η μοναδική φόρα απάντησε: «Ναι, ήταν η μοναδική φόρα που ήξερα ότι υπήρχε θέμα με τα στοιχήματα. Ποτέ δεν με πλησίασαν σε προσωπικό επίπεδο ούτε στη Κύπρο ούτε στη Πορτογαλία».

«Εκείνη την περίοδο υπήρχε μια αντίδραση από όλους, υπήρχαν ποδοσφαιριστές που αρνήθηκαν να παίξουν στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Όμως, όπως μας εξήγησαν, έπρεπε να γίνει αυτό για να μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και άλλα πράγματα τα οποία δεν είναι εύκολα αν είσαι ομάδα τέτοιου μεγέθους (σ.σ. δηλαδή μικρή)», πρόσθεσε και συνέχισε:

«Πάντα μας πλήρωναν, όμως, με δυσκολία και αργά, έτσι μας είπαν να το κάνουμε αυτό γιατί ήταν η μόνη διέξοδος στο να πληρωθούν οι μισθοί μέχρι το τέλος της σεζόν. Και εσύ μακριά από το σπίτι, χωρίς λεφτά και χωρίς να γνωρίζεις αν έχεις εγγύηση για το αν θα πληρωθείς, τι θα έκανες; Μας ανάγκασαν σε γενικές γραμμές. Στη συνέχεια οι αρχηγοί ανακρίθηκαν από την αστυνομία, όμως, προσωπικά δεν γνωρίζω πως έκλεισε το θέμα αυτό. Λίγο πολύ κάνουμε ό,τι θέλουν».

Επίσης, μίλησε για τη ζωή του στην Κύπρο, όσο αγωνιζόταν στη Δόξα. Ο Πορτογάλος στράικερ είπε πως εργαζόταν σε επαγγελματικό πλαίσιο και πρόσθεσε πως «δεν κάναμε τίποτα. Μας πλήρωναν κανονικά και μας παρείχαν σπίτι και αυτοκίνητο. Έπρεπε μόνο να προπονούμαστε και να παίζουμε. Ήταν μία καλή ζωή».

Και πρόσθεσε: «Η Κύπρος είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να ζήσεις. Έχει συνέχεια καλό καιρό και παραλίες. Και από τη στιγμή που ήμασταν περίπου 13 Πορτογάλοι ποδοσφαιριστές έμοιαζε σαν να βρισκόμασταν στην Πορτογαλία. Φτιάξαμε μία παρέα και όλα ήταν ωραία μέχρι το τέλος».

Σε ερώτηση που αφορούσε στο ποσό που αμειβόταν σχετικά με τον μισθό του: «Αμειβόμουν τέσσερις φορές περισσότερα απ’ όσα έπαιρνα στην Πορτογαλία. Δηλαδή έπαιρνα 800 ευρώ στην Πορτογαλία και στην Κύπρο 2.500 ευρώ. Τώρα παίρνω 500, αλλά εργάζομαι και κατά τη διάρκεια της ημέρας». Στο τέλος κατάληξα να εργάζομαι σαν ένας ημι-επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Συγκεκριμένα, εργάζομαι την ημέρα και προπονούμαι το βράδυ».

Μεταξύ άλλων, μίλησε για την παρουσία του στο πρωτάθλημα Σκοπίων και στη Βάρνταρ: «Εκεί δεν υπήρχαν τέτοιου είδους προβλήματα. Προσωπικά θεωρώ πως ήταν μια κακή περίοδος γιατί δεν ήταν η επιλογή που ήθελα. Έφτασα εκεί όταν η σεζόν είχε ήδη αρχίσει και ήταν δύσκολο να μπω στην ομάδα. Όμως, ήταν ωραία γιατί ήμασταν οι τοπικοί πρωταθλητές. Νομίζω ήταν μια καλή εμπειρία για εμένα. Το στάδιο μας ήταν ένα ωραίο στάδιο γιατί ήταν το εθνικό στάδιο, όμως, τα υπόλοιπα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, 100 φορές χειρότερα από τη Πορτογαλία. Το γρασίδι ήταν άθλιο, τραγική κατάσταση. Άξιζε, όμως, γιατί υπήρχαν ποιοτικοί ποδοσφαιριστές, όμως, οι υποδομές είναι τριτοκοσμικές».