Κλείδωσε και μαθηματικά τον τίτλο η Μπάγερν Μονάχου
Το έκτο σερί και 28ο συνολικά Πρωτάθλημα Γερμανίας πανηγυρίζει από το απόγευμα του Σαββάτου η Μπάγερν Μονάχου. Οι “βαυαροί” κλείδωσαν μαθηματικά την πρωτιά πέντε αγωνιστικές πριν το φινάλε, μετά τη νίκη που πέτυχαν εκτός έδρας επί της Άουγκσμπουργκ. Το ενδιαφέρον του τίτλου μπορεί να τελείωσε, όμως η μάχη της 4άδας παραμένει και κάθε βδομάδα γίνεται όλο και πιο έντονη.
Η Σάλκε αν και έχασε από το Αμβούργο παρέμεινε στη 2η θέση, όμως πλέον η Ντόρτμουντ μετά το “τρίποντο” απέναντι στη Στουτγκάρδη μείωσε τη διαφορά στον ένα βαθμό. Ακολουθούν Λεβερκούζεν, Λειψία, Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Χόφενχαϊμ, με την πρώτη να βρίσκεται στην 4άδα.
Τα αποτελέσματα της 29ης αγωνιστικής:
Παρασκευή
Ανόβερο – Βέρντερ 2-1 (17′ Χάρνικ, 42′ Κλάους / 71′ Μπελφοντίλ)
Σάββατο
Κολωνία – Μάιντς 1-1 (7′ Χέκτορ / 50′ Ντε Μπλάσις)
Φράιμπουργκ – Βόλφσμπουργκ 0-2 (2′ και 83′ Ντιντάβι)
Γκλάντμπαχ – Χέρτα 2-1 (75′ και 79′ πέν. Τοργκάν Αζάρ / 40′ Καλού)
Άουγκσμπουργκ – Μπάγερν 1-4 (18′ αυτ. Ζούλε / 32′ Τολισό, 38′ Χάμες Ροντρίγκες, 62′ Ρόμπεν, 87′ Βάγκνερ)
Αμβούργο – Σάλκε 3-2 (17′ Κόστιτς, 52′ Χόλτμπι, 84′ Χαντ / 9′ Νάλντο, 63′ Μπούργκσταλερ)
Κυριακή
Ντόρτμουντ – Στουτγκάρδη 3-0 (38′ Πούλισιτς, 48′ Μπατσουαγί, 59′ Φίλιπ)
Άιντραχτ Φρανκφούρτης – Χόφενχαϊμ 1-1 (49′ Γιόβιτς / 56′ Νιαμπρί)
Δευτέρα
Λειψία – Λεβερκούζεν 1-4 (17′ Ζάμπιτσερ / 45′ Χάβερτς, 51′ Μπραντ, 56′ Ρέτσος, 69′ Βόλαντ)
Στιγμιότυπα:
Αναγνώστης: Το γερμανικό μοντέλο, η νέα ΟΜΟΝΟΙΑ και μία πρόταση
Είναι προφανές ότι έφτασε η ώρα που ο οργανισμός ΟΜΟΝΟΙΑ καλείται να πάρει μια ιστορική απόφαση. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η ΟΜΟΝΟΙΑ όπως την ξέραμε έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό της κύκλο και οι φίλοι της καλούμαστε να δούμε την επόμενη μέρα.
Σκέψεις και προτάσεις έχουν ακουστεί και γραφτεί, ενώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε ένας συγκεκριμένος επενδυτής έχει καταθέσει μια πρόταση. Στην κατάσταση που βρίσκεται ο σύλλογος πρέπει κανείς να είναι ανόητος αν απορρίψει ή αποδεχθεί τη μία ή την άλλη πρόταση αν δεν την μελετήσει καλά. Χώρος για προσωπικές βλέψεις, ετσιθελισμούς και ιδεοληψίες δεν υπάρχει.
Επειδή ακριβώς οι στιγμές είναι κρίσιμες, στην ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αρμόζει μόνο να μελετήσουμε, να σκεφτούμε και να πάρουμε την κατάλληλη απόφαση. Μέχρι στιγμής κανείς (ή μάλλον ελάχιστοι) δεν έχει δει ολοκληρωμένη την πρόταση του κ. Παπασταύρου. Έχει διαρρεύσει στον Τύπο ένα προσχέδιο, το οποίο αν καταλαβαίνω καλά είναι αυτό που δόθηκε και στα μέλη του Δ.Σ, και έγινε μία συνάντηση φίλων όπου οι εκπρόσωποι του επενδυτή δεν παρευρέθησαν. Με αυτό το δεδομένο κανείς δεν μπορεί να είναι υπέρ ή κατά της πρότασης. Να τοποθετηθεί επί του προσχεδίου μπορεί όμως μια τέτοια συμφωνία έχει πολλά σημεία που χρίζουν διευκρίνησης, διερεύνησης και μελέτης. Φαντάζομαι ότι η ομάδα Παπασταύρου ή το ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θα δώσουν στα μέλη του Συλλόγου όλη την πρόταση να την μελετήσουν, πριν κληθούν να ψηφίσουν στην ΓΣ στο τέλος Απριλίου.
Τι εγγυάται την επιτυχία;
Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι η πρώτη ομάδα στον κόσμο που βρίσκεται ενώπιον του φάσματος της χρεωκοπίας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ομάδων σε όλο τον κόσμο που αντιμετώπισαν παρόμοιες προκλήσεις με αυτές που βρίσκονται μπροστά στην ΟΜΟΝΟΙΑ σήμερα. Κάποιες ομάδες αποφάσισαν να πορευτούν με εξωγενείς λύσεις. Πλούσιους επενδυτές που έβαλαν ξαφνικά αρκετά λεφτά και έσωσαν την ομάδα, ορισμένες φορές, μάλιστα κατάφεραν να την «μεγαλώσουν» αγωνιστικά και επιχειρηματικά. Σε άλλες περιπτώσεις οι φίλαθλοι βγήκαν μπροστά και με διαφορετικούς τρόπους πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Και στα δύο μοντέλα υπάρχουν επιτυχημένα και αποτυχημένα παραδείγματα.
Αυτό που, κατά τη δική μου άποψη, είναι το μεγαλύτερο εχέγγυο επιτυχίας (αν υπάρχει τέτοιο) είναι το μοντέλο που θα προκριθεί να είναι όσο το δυνατό πιο συμβατό με τον χαρακτήρα του οργανισμού (σε αυτή την περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ). Όχι μόνο για συναισθηματικούς, ιδεολογικούς και ιστορικούς λόγους αλλά και για λόγους μεσομακροπρόθεσμης αποτελεσματικότητας.
Έχουν γραφτεί αρκετά για το γερμανικό μοντέλο της κατοχής του 50+1 των μετοχών μιας ομάδας από τους φιλάθλους. Τα τελευταία χρόνια αρκετές φορές το μοντέλο έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση, κυρίως από ομάδες που έβρισκαν επενδυτές πρόθυμους να βάλουν λεφτά στο ποδόσφαιρο. Οι ιθύνοντες του γερμανικού ποδοσφαίρου προχώρησαν όμως σε ένα συντεταγμένο και οργανωμένο διάλογο όλων των συνόλων ο οποίος κατέληξε τον Μάρτιο στην απόφαση ότι κανόνας του 50+1 πρέπει να διατηρηθεί (με δύο εξαιρέσεις που έχουν τη σημασία τους). Ο λόγος που επικαλείται η Γερμανική Ομοσπονδία για αυτή την απόφαση είναι ότι το 50+1 επιτρέπει στις ομάδας «να διατηρούν τον χαρακτήρα τους και την επαφή τους με την λαϊκή τους βάση».
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό αυτό;
Σύμφωνα με τις μελέτες των Γερμανών, το γεγονός ότι οι οπαδοί της ομάδας διατηρούν λόγο για τα τεκταινόμενα στον σύλλογο (σε άλλες μικρότερο και σε άλλες μεγαλύτερο) ενδυναμώνει το αίσθημα αφοσίωσης στον σύλλογο και ως εκ τούτου ενισχύει την βιωματική και οικονομική σχέση μαζί του. Αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο και στα οικονομικά της ομάδας. Η Μπουντεσλίγκα είναι το πιο αναπτυσσόμενο εμπορικά πρωτάθλημα της Ευρώπης, ενώ σημειώνει κάθε χρόνο ρεκόρ εισιτηρίων. Υπάρχουν ομάδες (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Σάλκε) που έχουν γευτεί ελάχιστες επιτυχίες τα τελευταία χρόνια την ώρα που αυξάνουν την εμπορική τους αξία αλλά και τον μέσο όρο εισιτηρίων. Επιπλέον, ο κανονισμός αυτός φαίνεται ότι ανέπτυξε μια αθλητική κουλτούρα, διατήρησε χαμηλές τιμές εισιτηρίων (γεγονός που ενίσχυσε την προσέλευση των φιλάθλων στα γήπεδα αλλά και τα οικονομικά των ομάδων).
Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχει ούτε μία ομάδα στη Γερμανία που να έχει βρεθεί σε καθεστώς πτώχευσης/διαχείρισης από τη δημιουργία της ένωσης το 1963. Στην Αγγλία μετά το 1992, 92 ομάδες έχουν βρεθεί σε καθεστώς πτώχευσης/διαχείρισης. Κι αυτό γιατί, όπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχει κανείς λόγος ο φίλαθλος να περιμένει από κάποιον (εκατομμυριούχο ή εταιρία) να σώσει την ομάδα του ή να την οδηγήσει σε επιτυχίες. Οι φίλαθλοι εγγυούνται την αφοσίωση και την δέσμευση μακροπρόθεσμα αλλά και τη συνεχή οικονομική στήριξη, όχι μέσω των λογικών του εράνου αλλά της συνδιαχείρισης.
Ιστορικές στιγμές, ιστορική απόφαση
Το γερμανικό μοντέλο αξίζει να μελετηθεί. Πιθανότατα υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να αναλυθούν. Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα μπορούσε να μεταβεί άμεσα σε μια μεταβατική περίοδο ενός έτους. Να βγάλει αγωνιστικά τη χρονιά με το μικρότερο δυνατό μπάτζετ, με αγωνιστικό στόχο την εξάδα. Αναγκαία η στελέχωση με τεχνοκράτες του ποδοσφαίρου σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς του τμήματος. Παράλληλα, μια ομάδα ανθρώπων να αναλάβει τη μελέτη μοντέλων αλλαγής της δομής. Μια άλλη την εξεύρεση πιθανών ενδιαφερόμενων επενδυτών. Μία τρίτη την εγγραφή νέων μελών (απαραίτητη η μείωση του κόστους και η διευκόλυνση της διαδικασίας). Στις αρχές του 2019 συγκαλείται εκ νέου ΓΣ στην οποία τα μέλη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αποφασίζουν τις απαραίτητες αλλαγές, έχοντας όλα τα δεδομένα μπροστά τους.
Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τελειώνει. Τα περιθώρια δεν είναι απλά στενά, έχουν μάλλον τελειώσει. Όμως αλήθεια. Τι είναι προτιμότερο; Να χαθεί άλλη μια αγωνιστική χρονιά ή να μετατραπούμε από οπαδοί σε πελάτες μιας νέας ΟΜΟΝΟΙΑΣ;
Αδάμος Ζαχαριάδης
Δημοσιογράφος, Μέλος ΟΜΟΝΟΙΑΣ
Ταξίδι πάντα με το πράσινο κασκόλ
Το πράσινο κασκόλ δεν λείπει ποτέ από κανένα ταξίδι που κάνει η πιο πάνω παρέα. Φωτογραφία από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης στη Γερμανία όπου πέρασαν.
Καλό θα ήταν να δούμε και σκέψεις για το ποδοσφαιρικό
Μέχρι σήμερα έχει κατατεθεί μόνο μια πρόταση αυτή του Σταύρου Παπασταύρου. Υπάρχει πληροφορία για προσπάθεια για πολυμετοχική εταιρεία που για την ώρα δεν έχει επισημοποιηθεί, υπάρχει και το ενδιαφέρον του Νίκου Κατσουρίδη. Δεν είδαμε, ούτε ακούσαμε όμως τις σκέψεις οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου για το ποδοσφαιρικό τμήμα αυτό καθ’ εαυτό, με ποιο μοντέλο δηλαδή θέλουν να προχωρήσει. Και ίσως να ήταν καλό να το κάνουν, για να ξέρουμε ακριβώς για τι μιλάμε. Δεν θέλει μόνο κόπο, θέλει και τρόπο και η θητεία του Μιλτιάδη Νεοφύτου είναι εκεί για να μας το θυμίζει.
Η κατάσταση κουράζει και διχάζει
Όποιο μοντέλο κι αν πιστεύει κανείς πως είναι το καταλληλότερο για την ΟΜΟΝΟΙΑ, είτε αυτό είναι εταιρεία, είτε κάτι άλλο, ένα είναι το σίγουρο: όσοι είναι κοντά σε αυτή τη κατάσταση, ακόμα και αυτοί που απλά παρακολουθούν τις εξελίξεις, έχουν κουραστεί από αυτή τη κατάσταση. Ζούμε απλά το επεισόδιο 130 μιας εσωτερικής διαμάχης και η πόλωση έχει διαλύσει ακόμα και τους πιο ψυχολογικά δυνατούς. Για αυτό οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες από κάθε άποψη.
Γιατί τις επόμενες μέρες δεν πρέπει απλά να επιλεγεί η καταλληλότερη επόμενη μέρα, αλλά πρέπει να βρεθεί και τρόπος να μπει τέλος στην κόντρα και τις διαμάχες. Οποιαδήποτε κι αν είναι η “λύση” αν έχει πολέμιους από την πρώτη μέρα, ή αν δεν στηριχθεί από όλους μας, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Δεν υπάρχει πανάκεια, εδώ που είμαστε όπως κι αν προχωρήσουμε είναι απλά μια ακόμα ευκαιρία και τίποτα παραπάνω. Και προφανώς όσους περισσότερους από εμάς έχει πίσω της, τόσο πιο πιθανό είναι να πετύχει. Το λέμε ξανά έχουν όλοι κουραστεί.
H ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΚΗ “ττενέκκα” και εγώ ο αμετανόητος “ττενεκκές”
Το μέλος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Γιάννος Κατσουρίδης, δίνει μια διαφορετική διάσταση στην “ττενέκκα” που έχει τα τελευταία χρόνια ισοπεδωθεί από τις διοικήσεις μας και χλευαστεί από μεγάλη μερίδα του κόσμου μας. Με δημοσίευση του τονίζει ότι “Η έννοια της ττενέκκας σήμερα αφορίζεται. Φέρει όμως μαζί της την ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και το “είναι” της.”
Πιο κάτω η δημοσίευση που αξίζει να διαβαστεί:
“Η ομονοιάτικη ττενέκκα και εγώ ο αμετανόητος “ττενεκκές”
————————————————————-
Το ποστ αφορά σε όσους διαβάζοντας καταλαβαίνουν το νόημα της ττενέκκας όπως το χρησιμοποιώ. Και όσους βέβαια αντέξουν να διαβάσουν το ποστ.
Οι υποτιμητικές αναφορές στην λέξη ττενέκκα όσον αφορά στη χρηματοδότηση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από μερίδα του κόσμου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Ορισμένους που κριτικάρουν μπορώ και να τους καταλάβω και να τους δικαιολογήσω. Δεν ξέρουν, αλλά και να ξέρουν τους φταιν πολλά. Τους φταιν αυτοί από τους οποίους περίμεναν πολλά και που τους έμαθαν αλλιώς. Για κάποιους όμως δεν βρίσκω δικαιολογία. Διότι ξέρουν αλλά επιλέγουν αλλιώς. Διότι άλλα λεν σε άλλα πεδία και άλλα εδώ. Ενδεχομένως να συμφωνούν, ή τουλάχιστον να μην τους ενοχλεί η αλλαγή του χαρακτήρα της ομάδας, ίσως και να τους βολεύει αυτή η αλλαγή, δεν ξέρω. Άλλωστε η υποταγή στο “δεν υπάρχει εναλλακτική” είναι πλέον τρόπος ζωής και όχι άδικα για να είμαστε δίκαιοι με όλους.
Η έννοια της ττενέκκας λοιπόν σήμερα αφορίζεται. Φέρει όμως μαζί της την ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και το “είναι” της. Μια ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με την αριστερά και το ότι αυτή συμβολίζει. Δεν ήταν μάννα εξ´ ουρανού η ίδρυση των ομάδων του 1948. Ττενέκκα σημαίνει και συμβολίζει την ιδέα του να ανήκει η ομάδα στο ΛΑΟ της και όχι σε μεμονωμένους ιδιοκτήτες. Συμβολίζει τη δύναμη της χρηματοδότησης από την μάζα του λαού της και όχι από ένα, ή έστω 5-10 επιχειρηματιες που θα αποφασίζουν γι αυτήν. Αυτή ήταν η ειδοποιός διαφορά της αριστεράς από τους άλλους σε όλα τα επίπεδα και πεδία. Μη εξάρτηση από μερικούς, αλλά από το λαό. Δύναμη στους πολλούς και όχι στους λίγους. Αν το χειρίστηκαν κάποιοι λάθος δεν είναι λάθος η ιδέα. Ο λαός της όσο ιδιότροπος και αν είναι, όσο αλλαγμένος και να είναι, είναι ο ΛΑΟΣ της. Το δικαίωμα να έχουμε λόγο γι αυτήν όσο παράλογος και αν είναι ο λόγος μας, μας το έδωσε αυτό που η ττενέκκα συμβολίζει. Την φέραμε ως εδώ όλοι μας, μαζί, και όχι ο τάδε και ο τάδε. Δεν είναι εκσυγχρονισμός να καταργήσεις την “ττενέκκα” και να την δώσεις σε ένα επιχειρηματία. Εκσυγχρονισμός είναι να καταφέρεις να την διοικήσεις σωστά. Να αλλάξεις προβληματικές δομές αλλά όχι ιδιοκτησιακό καθεστώς. Να προσελκύσεις επενδυτές αλλά όχι να αλλάξεις το είναι σου για χάρη τους. Αλλιώς, ας δεχτούμε ότι η νυν κυβέρνηση έχει δίκιο για τους ημικρατικους και μόνο η ιδιωτικοποίηση θα τους σώσει. Ας δεχτούμε ότι δεν έχουμε εργαλεία απέναντι στα δικά τους.
Επιχαίρουμε εναντι των απέναντι ότι αν αυτοί βρίσκονταν στην κατάσταση που ήμασταν το 2013 θα έκλειναν διότι αυτοί δεν έχουν τη σχέση που έχουμε εμείς με την ομάδα μας. Δεν την πονούν σαν εμάς. Που ξυπνούμε και κοιμόμαστε με τη σκέψη της. Που πονούμε άμα πονεί. Που είμαστε εκεί έστω και αν δεν κερδίζουμε πρωταθλήματα. Και έχουμε δίκιο. Διότι αυτοί στην δυσκολία δεν έχουν λαό πίσω τους. Αν οι 5-10 δεν δώσουν δεν έχει πλέον. Δεν διερωτόμαστε τι θα γίνει άμα αυτοί οι 5-10 φύγουν. Δεν διερωτόμαστε πως χτίστηκε η δική μας σχέση με την ομάδα. Δεν διερωτόμαστε ότι το δικαίωμα αυτό το έχουμε διότι το κατακτήσαμε. Το κατακτήσαμε όλοι μας εισφέροντας.
Δεν μας νοιάζει το “είναι” της ομάδας και ότι δεν ήταν και δεν είναι απλά μια ομάδα για νίκες. Χωρίς να το υποτιμώ αυτο. Και χωρίς να λέω ότι δεν το θέλω. Πρέπει να είμαι τρελός να μην το θέλω. Η ΟΜΟΝΟΙΑ, όμως, όπως και οι άλλες ομάδες της μήτρας του 1948 ήταν φορείς του αλλιώτικου, του διαφορετικού, του άλλου κόσμου που ονειρευόμασταν και ονειρευόμαστε στο πεδίο του αθλητισμού. Αν τον ονειρευόμαστε δηλαδή. Η υποταγή στη μη ύπαρξη εναλλακτικών και ο αφορισμός του αν “έχεις πρόταση φέρε την” υποτιμά πολύ τη νοημοσύνη, τουλάχιστον ορισμένων από εμάς. Αν όσοι έχουν τους πόρους και τη δύναμη να κινητοποιήσουν πόρους, δεν δουλέψουν για το αλλιώτικο και λεν στον κάθε Γιάννο, Έλενα, Αλέκο, Γιώργο, Μαρία, Αδάμο, Κώστα, “φέρτε μας πρόταση ή σκάστε” υποτιμούν πολύ. Και είναι κρίμα. Αν χαλάσει αυτή η σχέση δεν θα επανέλθει. Εν πιο δύσκολο να βρούμε εναλλακτική ναι. Ειδικά μετά τα απανωτά λάθη. Ας το ψάξουμε όμως και οχι να λειτουργούμε με τελεσίγραφα και παρασυναγωγές.
Εγώ πάντως χωρίς να υποτιμώ κανένα και χωρίς να κατέχω το αλάθητο δηλώνω ττενεκκές. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι ανώτερο να μην υποτάσσεται στον καλό βασιλιά και το πρόβλημα σου να είναι ο κακός βασιλιάς. Εξακολουθώ να θεωρώ ότι είναι πολύ πιο ωραίο και όμορφο να ανήκει αυτός ο σύλλογος στους πολλούς.”
Εντός έδρας παιχνίδι της ομάδας μας μάζεψε τον περισσότερο κόσμο φέτος
Τα εισιτήρια που κόπηκαν στα παιχνίδια του Πρωταθλήματος στη Α’ φάση ανακοίνωσε η ΚΟΠ, με περισσότερα από 300 χιλιάδες να έχουν διατεθεί στις 26 αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας. Το παιχνίδι που μάζεψε τον περισσότερο κόσμο διεξήχθη στο ΓΣΠ με γηπεδούχο την ΟΜΟΝΟΙΑ κόντρα στο Αποέλ. Μπορεί τα αιώνια ντέρμπι να έχουν χάσει την αίγλη των προηγούμενων χρόνων, η ομάδα μας βρίσκεται πάντα στα ματς που προσελκύουν τους περισσότερους φιλάθλους. Αναλυτικά η δημοσίευση:
Στις 308,069 ανήλθε ο συνολικός αριθμός των εισιτηρίων που διατέθηκαν στην πρώτη φάση του Πρωταθλήματος Cyta 2017 – 2018. Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε στις 26 αγωνιστικές με τη συμμετοχή 14 ομάδων και σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΟΠ, πιο εμπορική ήταν η 5η αγωνιστική με 19,257 εισιτήρια. Τα περισσότερα εισιτήρια διατέθηκαν στο ντέρμπι μεταξύ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του Αποέλ στο πλαίσιο της 12ης αγωνιστικής. Συγκεκριμένα διατέθηκαν 12,285 εισιτήρια.
Αναλυτικά τα εισιτήρια της πρώτης φάσης του Πρωταθλήματος Cyta ανά αγωνιστική:
1η αγωνιστική: 7,003
2η αγωνιστική: 10,721
3η αγωνιστική: 18,632
4η αγωνιστική: 7,615
5η αγωνιστική: 19,257
6η αγωνιστική: 13,010
7η αγωνιστική: 8,833
8η αγωνιστική: 12,253
9η αγωνιστική: 11,602
10η αγωνιστική: 13,423
11η αγωνιστική: 13,164
12η αγωνιστική: 16,481
13η αγωνιστική: 12,994
14η αγωνιστική: 14,203
15η αγωνιστική: 13,456
16η αγωνιστική: 10,638
17η αγωνιστική: 12,793
18η αγωνιστική: 8,017
19η αγωνιστική: 7,465
20η αγωνιστική: 13,303
21η αγωνιστική: 12,766
22η αγωνιστική: 11,181
23η αγωνιστική: 9,377
24η αγωνιστική: 10,772
25η αγωνιστική: 10,995
26η αγωνιστική: 8,115
Περί καταμερισμού ευθυνών ο λόγος
Είναι φυσιολογικό να υπάρχει θυμός και οργή στις τάξεις του κόσμου για όσα συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια και όσο πλησιάζουν οι εκλογές να ανοίγει η συζήτηση περί ανάληψης της ευθύνης. Μερίδιο ευθύνης σε όσους συμμετείχαν αναμφίβολα υπάρχει, σε κάποιους μικρότερο, σε κάποιους άλλους κατά πολύ μεγαλύτερο. Από τη στιγμή όμως που υπάρχουν τμήματα και υπεύθυνοι των τμημάτων, η ευθύνη αυτή δεν μπορεί να κατανέμεται ισόποσα, για όλα σε όλους. Αντίληψη εντελώς αντιφατική με τη θέση αρχής ότι χρειαζόμαστε επαγγελματίες σε κάθε πόστο και το κάθε μέλος να έχει την ευθύνη του τομέα του. Σε διαφορετική περίπτωση, όλοι θα έπρεπε να αποφασίζουν για όλα και δεν πρέπει να λειτουργεί έτσι ένα Διοικητικό Συμβούλιο. Εν κατακλείδι, υπάρχουν τμήματα που σημείωσαν πρόοδο τα τελευταία δύο χρόνια και θα ήταν άδικο να τσουβαλιαστούν όλες οι προσπάθειες που έγιναν, λόγω της κατάληξης στο ποδοσφαιρικό ή της τρύπας στο οικονομικό.
Κατά την άποψη μας, την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν πάντοτε όσοι χαράσσουν τη στρατηγική και βάση καταστατικού, υπάρχει εκτελεστική γραμματεία στην οποία ανήκει ο ρόλος. Αυτή είναι στο τέλος που καθορίζει πώς λειτουργεί το σωματείο, εκεί είναι που κατά την άποψη μας έχουμε και τις μεγαλύτερες αδυναμίες τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός πως το ποδοσφαιρικό τμήμα αλλάζει μοντέλο πιο συχνά από ότι δεχόμαστε τέρματα, είναι απλή απόδειξη τούτου. Πολλά τμήματα αναγκάζονται απλά να κινούνται στη βάση στήριξης της στρατηγικής, άλλα (όπως π.χ. το φούτσαλ και η πετόσφαιρα) κινούνται εντελώς ανεξάρτητα. Όπως επιβάλλεται να υπάρχει σωστός καταμερισμός των εργασιών, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τις ευθύνες.
Που να μετρούσαν τα ακυρωθέντα
Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα του Δημήτρη Γαβριήλ φιλοξενεί σήμερα η ιστοσελίδα goal.com.cy. Ο αρθρογράφος τονίζει πως μπορεί ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ να είναι δεύτερος στον πίνακα τον σκόρερ, αλλά μετράει και αρκετά κανονικά γκολ που ακυρώθηκαν! Εμείς προσθέτουμε κι άλλες τόσες φάσεις που δόθηκαν λανθασμένα οφσάιντ πριν προλάβει ο Άγγλος να σκοράρει (όπως π.χ. το πρόσφατο ματς με την ΑΕΚ), καθώς και ότι ουσιαστικά παίζει στη χειρότερη ομάδα της εξάδας.
Αναλυτικά το άρθρο:
Ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ βρίσκεται στο κυνήγι του Φλοριάν Τολμές για την «μάχη» του πρώτου σκόρερ στο φετινό πρωτάθλημα. Ο Άγγλος επιθετικός ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα στη γενική «τραγική» εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε όλους τους τομείς, καθώς μέχρι στιγμής έχει φτάσει τα 20 γκολ σε 28 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα με το «τριφύλλι» στο στήθος και υπό άλλες περιπτώσεις, μπορούσε να ήταν πρώτος σκόρερ. Και αυτό επειδή ο επιθετικός των «πρασίνων» έχει αδικηθεί τουλάχιστον σε τρεις καθαρότατες κλασσικές περιπτώσεις κατά την τρέχουσα σεζόν στις οποίες του στερήθηκαν τέρματα.
Η μια φάση σημειώθηκε στο παιχνίδι του πρώτου γύρου απέναντι στην Αλκή Ορόκλινη (62’) όταν ο βοηθός διαιτητής Χαράλαμπος Ξενοφώντος ακύρωσε καθαρό τέρμα (με κεφαλιά ύστερα από σέντρα του Δημήτρη Χριστοφή) στο οποίο ο Άγγλος ήταν καλυμμένος από τους αμυντικούς της Αλκής.
Ακολούθως, στο «αιώνιο» ντέρμπι του δεύτερου γύρου με τον Αποέλ, ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ ύστερα από κάθετη πάσα βγήκε απέναντι στον Πέρεθ, ισοφάρισε σε 2-2 (ο ίδιος σκόραρε στο προηγούμενο λεπτό) με ωραίο συρτό πλασέ, αλλά ο βοηθός Στέλιος Νικήτα είχε άλλη άποψη ακυρώνοντας λανθασμένα το γκολ του.
Την προηγούμενη Κυριακή, στο παιχνίδι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κόντρα στον Απόλλωνα (3-0) ο Άγγλος επιθετικός σκόραρε άλλο ένα γκολ το οποίο ακυρώθηκε και πάλι λανθασμένα. Η φάση δημιουργήθηκε στο 18’ όταν μετά από εκτέλεση φάουλ του Καντέ, ο Ματ σκόραρε με κεφαλιά, αλλά το γκολ του ακυρώθηκε από τον Μιχάλη Μαρίνου ο οποίος υπέδειξε τον φορ των πρασίνων σε θέση οφ σάιντ. Ωστόσο, η υπόδειξη ήταν λανθασμένη διότι η μπάλα έφτασε στον Ντάρμπισαϊαρ μετά από κεφαλιά του Σατσέτι.
Είναι γεγονός ότι ο επιθετικός του «τριφυλλιού» με αυτά τα τρία γκολ θα είχε το πάνω χέρι στην «κούρσα» για το χρυσό παπούτσι, νοουμένου ότι ο επιθετικός της ΑΕΚ, Φλοριάν Τολμές είναι παραγκωνισμένος εδώ και αρκετό καιρό, αλλά η επιστροφή του δεν αργεί. Παρ’ όλα αυτά, ο Ντάρμπισαϊαρ έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει ή και ακόμα να ξεπεράσει τον Γάλλο επιθετικό στις εναπομείναντες πέντε αγωνιστικές. Υπενθυμίζουμε ότι ο επιθετικός της ΑΕΚ έχει φτάσει τα 21 γκολ μέχρι τώρα, ενώ ο επιθετικός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ βρίσκεται στα 20 γκολ.
Δείτε αναλυτικά τα βίντεο από τα ακυρωθέν γκολ του Ματ Ντάρμπισαϊαρ:
Απέναντι στην Αλκή Ορόκλινη:
Απέναντι στο Αποελ:
Απέναντι στον Απόλλωνα:
Ν. Βαλανίδης: “Απολογισμός-Ανάληψη Ευθύνης-Απλά Μαθηματικά”
Με πρωινή δημοσίευση του, το πρώην μέλος της Διοίκησης (παραιτήθηκε αμέσως μετά την απόφαση για αναβολή της Εκλογικής Συνέλευσης) καλεί άπαντες να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί για να προχωρήσει το σωματείο. Η ανάρτηση ουσιαστικά τονίζει πως δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης σε ένα συμβούλιο.
Αναλυτικά:
“ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ -ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ
Η κατάσταση στο Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ είναι όντως ψυχοφθόρα. Ο καθένας επιζητά τους αίτιους και τα αιτιατά της σημερινής κατάστασης και κάποιες φορές μερίκοι φίλαθλοι της ομάδας είτε καλοπροαίρετα είτε κακοπροαίρετα επιρρίπτουν ευθύνες δεξιά και αριστερά. Κάποιες φορές επειδή υπάρχουν πραγματικές ευθύνες και κάποιες άλλες απλά για να θολώσουν τα νέρα απο τα πραγματικά αίτια και να αποπροσανατολίσουν το κόσμο της ομάδας.
Σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι και εν μέρει να απαντήσω στο επιχείρημα οτι όποιος συμμετείχε στο απερχόμενο ΔΣ λίγο πολύ δεν μπορεί να εκφέρει άποψη για την επόμενη μέρα. Είναι επίσης σημαντικό να καταδεικτεί ότι δέν μπορεί να γίνεται σακούλιασμα και εξίσωση όλων όσων διατέλεσαν σε κάποια φάση μέλή του ΔΣ ενόψει των επικείμενων εκλογών και της έκφρασης άποψης σχετικά με τη πρόταση Παπασταύρου.
Θα πάρουμε σαν πρώτο δεδομένο ότι το βασικό πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι το οικονομικό και το χρέος που έχει δημιουργηθεί διαχρονικά. Υπάρχει όμως πραγματικά οποιαδήποτε φόρμουλα καταμερισμού ευθυνών στα μέλη των ΔΣ ή η ιστορία στο τέλος γράφει αυτό που περνά σαν γραμμή η πλειοψηφία ?
Ας ακολουθήσουμε λοιπόν μια απλοική προσέγγιση (η οποία σίγουρα περιέχει αδυναμίες) την οποία θα αναφέρω πιο κάτω.
ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ
1. Καταρχήν για τους σκοπούς και μόνο του μοντέλου, ας θεωρήσουμε ότι κάθε μέλος απο τα 15 του ΔΣ έχει ισόποση ευθύνη για το αποτέλεσμα. Προσέγγιση με την οποία διαφωνώ αφού υπάρχουν μέλη που διαχρονικά διαχωρίζουν τη θέση τους απο αποφάσεις της πλειοψηφίας. Παρόλα αυτά η συμμετοχή σε ένα ΔΣ είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς συνεπάγεται με ευθύνη την οποία πρέπει να αναλάβεις εκ της θέσεως που κατείχες.
2. Η κρίσιμη στιγμή για τα οικονομικά δεδομένα της χρονιάς είναι το καλοκαίρι όπου αποφασίζεται το μπάτζετ και δεσμεύεται το Σωματείο για έξοδα που θα γίνουν στη συνέχεια. Παρόλα αυτά στο μοντέλο υπολογίζω σαν ισόποση την ευθύνη ακόμα και ατόμων που μπήκαν στο ΔΣ στη μέση της χρονιάς.
ΔΕΔΟΜΕΝΑ
1. Το χρέος έχει αυξηθεί περίπου κατα 2εκ ευρώ κατα τη θητεία του απερχόμενου ΔΣ.
2. Το ΔΣ είναι 15μελές και έχει θητεία 24 μήνες – άρα σύνολο 360 ανθρωπομήνες.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραδοχές πιο πάνω (που οπως είπα αναγνωρίζω είναι μια απόλυτα απλοική προσέγγιση) ο κάθε ανρθωπομήνας του απερχόμενου ΔΣ κόστιζε στο Σωματείο 5.555 ευρώ έξτρα χρέος.
Παρόλο που θεωρώ όπως είπα και πιο πάνω τη προσέγγιση άδικη για κάποιο που μπήκε στο ΔΣ στη μέση της θητείας του αφού δεν λαμβάνει υπόψη τις οικονομικές δεσμεύσεις που έγιναν πρίν την είσοδο δηλώννω έτοιμος να αποδεκτώ την ευθύνη για τους 2.5 περίπου μήνες που ήμουν μέλος στο ΔΣ και να θεωρηθώ υπεύθυνος για τις 13.889 ευρώ χρέους που μου αναλογούν με βάση το μοντέλο. Παρόλο που θεωρώ άδικο να θεωρηθώ υπεύθυνος ακόμα και για αυτό το ποσό, το συγκεκριμένο ποσό είναι πολύ μικρότερο του τι έχω πληρώσει στο Σωματείο για διάφορα προιόντα και υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια.
Σε ποσοστό του πραγματικού συνολικού χρέους του Σωματείου αυτό το ποσό είναι 0.08%. Τα υπόλοιπα τα αφήνω στη κρίση των μελών του Σωματείου και του κόσμου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Αν κάποιος έχει να προτείνει οποιαδήποτε άλλη φόρμουλα υπολογισμού και καταμερισμού ευθύνης θα έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε και οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση.”
Έτσι διαμορφώνεται η βαθμολογία μετά την ισοπαλία μας στην Αρένα [Αποτελέσματα...
