Είμαι από αυτούς που ποτέ δεν βιάζομαι να κρίνω ένα προπονητή. Όπως οι ποδοσφαιριστές έτσι και ο κάθε προπονητής χρειάζεται τον χρόνο του για να εγκλιματιστεί και να γνωρίσει τους ποδοσφαιριστές του. Ήταν πάρα πολλοί αυτοί που καταφέρονταν εναντίο του Tζόν Κάρβερ για τον αποκλεισμό μας από την Ευρώπη αλλά και για τα πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Ήμουν απ’ αυτούς που κράτησα αποστάσεις και το έκανα λαμβάνοντας υπόψη ότι όλη η ομάδα για πολλοστή φορά ξηλώθηκε, ήθελε λοιπόν χρόνο να αποκτήσει ομοιογένεια και να δέσει μεταξύ της , αλλά και για το γεγονός ότι πολλοί ποδοσφαιριστές άργησαν να έρθουν στην ομάδα.

Μετά όμως από ένα γύρο θεωρώ ότι το δείγμα είναι αρκετό για εξαγωγή συμπερασμάτων. Θεωρώ λοιπόν ότι ο προπονητής μας είναι επιεικώς ανεπαρκής.

Με τις προτιμήσεις του όσον αφορά το στήσιμο της ομάδας βγαίνει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να αξιολογήσει και να χρησιμοποιήσει σωστά τους ποδοσφαιριστές του.

Με το υπάρχον υλικό της ομάδας το δυνατό σημείο μας είναι η επίθεση. Διαθέτουμε ένα Ντάρπισαιαρ, τον καλύτερο σέντερ φόρ του πρωταθλήματος που ξέρει εύκολα να βάζει την μπάλα στα δίκτυα, έχουμε ένα Δημήτρη Χριστοφή που μετά την ταλαιπωρία με τους τραυματισμούς του άρχισε να μας δείχνει δείγματα της ποδοσφαιρικής του αξίας, άλλα δυστυχώς να κάθεται στο πάγκο, ένα Αγκάγιεφ που με τον λίγο χρόνο συμμετοχής που του έδωσε ο προπονητής μας φρόντισε να μας δείξει ότι γνωρίζει πολλή μπάλα, παίκτης με προοπτική που μπορεί να αγωνιστεί τόσο το κέντρο όσο στα άκρα, για άγνωστους λόγους εξαφανίστηκε. Ένα Ονησίφορο Ρουσιά, ίσως ο πιο αδικημένος κύπριος ποδοσφαιριστής της ομάδας μας (δεν είναι τυχαίο που τον φλερτάρουν έντονα άλλες κυπριακές ομάδες) και ενώ το παιδί έκανε αρκετή υπομονή και όποτε του έδωσαν την ευκαιρία φρόντισε να μας δείξει ότι ξέρει πολύ καλά την τέχνη του γκολ, δυστυχώς και αυτός ξεχάστηκε. Διαθέτουμε επίσης τον Σέρινταν και αγοράσαμε και τον Κύπρου από τον Αρη (άραγε γιατι;). Έχουμε και λέμε, δύο σέντερ φορ και 4 πολύ καλούς ακραίους επιθετικούς και όμως ο προπονητής μας επιλέγει να αγωνίζεται χωρίς ακραίους επιθετικούς.

Καταλαβαίνω την αδυναμία μας στα σέντερ μπακ αλλά η επιλογή του Καρλίτος να αγωνιστεί έστω και προσωρινά σαν σέντερ μπακ, ένας ποδοσφαιριστής που στη φυσική του θέση του ακραίου αριστερού μπακ είναι πολύ μέτριος είναι βούτυρο στο ψωμί για τους αντιπάλους προπονητές.

Διαχείριση του πάγκου.
Ο προπονητής μας σου δίνει την εντύπωση ότι ακούει το παιχνίδι από το ραδιόφωνο. Οι αλλαγές που κάνει ποτέ δεν βοηθούν την ομάδα, να δώσω μόνο μερικά παραδείγματα: – στο παιχνίδι με το Αποέλ η λάθος αλλαγή του Τουρέ συνέβαλε στη ντροπιαστική μας ήττα. Ξεκαθαρίζω εδώ για να μην παρεξηγηθώ ότι την μεγάλη ευθύνη για την ήττα μας την φέρει η “Παράγκα” με την διαιτησία της, υπάρχουν όμως ήττες και ήττες , προπαντός σ’ ένα ντέρμπυ αιωνίων . Στο παιχνίδι με τον Ερμή και πάλιν με λάθος αλλαγές έδωσε την ευκαιρία στο διαιτητή να κάνει το θαύμα του. Στο τελευταίο ματς με την Δόξα ευτυχώς που τον φώτισε ο Αης Βασίλης και έστω και αργά έβαλε τον Χριστοφή μέσα και έσωσε την παρτίδα.

Πιστεύω ότι με τον συγκεκριμένο προπονητή δεν θα έχουμε καμία προοπτική. Είδα όλα τα παιχνίδια της Ομόνοιας με προπονητή τον Tζoν Κάρβερ. Αν εξαιρέσουμε 2-3 παιχνίδια που μπορέσαμε να σταθούμε αξιοπρεπώς σαν μεγάλη ομάδα , η Ομόνοια που βλέπω μου θυμίζει μια μικρομεσαία ομάδα που προσπαθεί να μην δεχθεί γκολ και με κάποιες ευκαιρίες που θα δημιουργήσει λόγο της ποιότητας των επιθετικών της να πετύχει κάποιο γκολ. Όταν με ομάδες όπως το Ζακάκι, Καρμιώτισσα, Ερμή Δόξα και Αναγέννηση(1ον γύρο) δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε 3-4 αξιόλογες ευκαιρίες για γκολ και στο τέλος κάποιες απ’ αυτές τις ομάδες τις κερδίζουμε με την ψυχή στο στόμα διερωτώμαι τι προοπτική έχουμε και τι νοοτροπία κτίζουμε.

Βεβαίως την ευθύνη για την πρόσληψη του Κάρβερ την φέρουν πρώτα ο Νίκος Νταμπίζας και μετά το Δ.Σ της ομάδας που την επικύρωσε. Δεν βρέθηκε κάποιος εκεί στο Δ.Σ να ρωτήσει το Νίκο Νταμπίζα πόσοι άγγλοι προπονητές εργάζονται εκτός Αγγλίας ή πόσοι άγγλοι προπονητές κοουτσάρουν ομάδες της premier league που έχουν στόχους πρωταγωνιστικούς ή στοχεύουν την έξοδο τους στην Ευρώπη;

Για να μην αδικώ όμως τον Νίκο Νταμπίζα θέλω να επισημάνω ότι είναι η πρώτη φορά που κάναμε σαν ομάδα τόσες πολλές επιτυχημένες μεταγραφές λαμβάνοντας υπόψη και το διαθέσιμο μπάτζετ, δυστυχώς κύριε Νταμπίζα ο προπονητής που επέλεξες δεν έχει αυτά που χρειάζεται η σημερινή Ομόνοια. Ο Τζον Κάρβερ και ο Νασιμέντο ήταν η δύο σου μεγάλες αποτυχίες, στο χέρι σου είναι να τις διορθώσεις.

Πιστεύω ότι με αυτό το έμψυχο υλικό που έχουμε με άλλο προπονητή θα είμαστε τουλάχιστο στη 2η θέση της βαθμολογίας.
Για το καλό της Ομόνοιας το Δ. Συμβούλιο πρέπει να θέσει θέμα προπονητή στο κύριο Νταμπίζα έστω κ’ αν θα χρειαστεί να τον αποζημιώσουμε. Αυτά που θα χάσουμε θα είναι πολύ περισσότερα και σε χρήματα και σε παίκτες αλλά προπαντός σε προοπτική. Τρέμω στη σκέψη ότι θα τον έχουμε και του χρόνου στο πάγκο της ομάδας μας. Ότι μεταγραφές και να κάνουμε πολύ φοβάμαι αν καταφέρουμε και βγούμε στην Ευρώπη, το πολύ να κερδίσουμε κανένα χωριό στην πρώτη κλήρωση και όταν κληρωθούμε με καμιά μέτρια ομάδα θα πούμε αντίο Ευρώπη με όλα τα συνεπακόλουθα.

Πολλά από τα μέλη του σημερινού Δ. Συμβουλίου ευθύνονταν τότε για την αντικατάσταση του Τόνυ Σαβέβσκι ενός προπονητή που είχε την στήριξη του 80% του κόσμου, οι διάδοχοι του τραγικοί, οι συνέπειες είναι σε όλους μας γνωστές. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι και ο Τζον Κάρβερ ακολουθεί τα αχνάρια των Λοτίνα και Κωστάκη Καιάφα κι’ ας έχει καλύτερο υλικό.

Κύριοι του Δ. Συμβουλίου η ομάδα δεν αντέχει άλλους πειραματισμούς μπορεί τώρα να έχετε άλλοθι τον Τ. Διευθυντή αλλά η αποτυχία Κάρβερ θα σας καθιστά συνυπεύθυνους.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά.

Υ.Σ. Μακάρι να πέσω έξω στην πρόβλεψη μου και τότε θα βγω και θα ζητήσω δημόσια συγνώμη, ενώ εσείς θα κάθεστε στις θέσεις σας ως συνήθως.

Μ.Β.