Μικρότεροι, ανυπομονούσαμε να έρθει το Σαββατοκύριακο, να αρχίσουν οι αγώνες. Στηνόμασταν στα ραδιόφωνα να ακούσουμε πώς εξελίσσονται τα παιχνίδια των άλλων ομάδων, μέχρι να έρθει η ώρα να πάρουμε θέση στο Μακάριο Στάδιο για να δούμε την αγαπημένη μας ΟΜΟΝΟΙΑ. Το συναίσθημα την ώρα που οι 11 τυχεροί που φορούσαν τριφύλλι στο στήθος έμπαιναν στο γήπεδο, δύσκολα μπορεί να περιγραφεί. Και δυστυχώς έχει αρχίσει να ξεθωριάζει.

Πλέον ανυπομονούν για το Σαββατοκύριακο οι οπαδοί του αιώνια ευνοημένου (που έχουν και απαίτηση να τους σπρώχνουν), οι μπούκηδες στην Ασία, ο υπόκοσμος που ελέγχει το ποδόσφαιρο μας και ο γνωστός άγνωστος, αλλήθωρος πολιτικός που κινεί τα νήματα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Το έχουμε αηδιάσει το ποδόσφαιρο και δυστυχώς όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό, εκλαμβάνουν τα στημένα και την βρώμα ως κάτι φυσιολογικό. Όσον αφορά τους δημοσιογράφους, οι περισσότεροι υπό τον φόβο να χάσουν τη δουλειά τους, ή να απειληθεί η σωματική ακεραιότητα τους, κάνουν τις πάπιες.

Το ποδόσφαιρο μας έχει γίνει ένα με τα σκατά και τρανότερη απόδειξη του από τον μόνιμο πρωταθλητή δεν υπάρχει. Όταν η ίδια η UEFA μας λέει πως είμαστε πιθανότατα το πιο διεφθαρμένο πρωτάθλημα στην Ευρώπη, απορούμε τι πρέπει να γίνει για να ρίξει η ίδια η πολιτεία την παράγκα και να το στήσει από το μηδέν. Όσοι αγαπάνε το ποδόσφαιρο πρέπει να αντιδράσουν τώρα, αλλιώς να σκάσουν για να μην χαλάσουν τον χορό εκατομμυρίων που στήθηκε γύρω από συγκεκριμένες ομάδες και άτομα. Αλλά τι λέμε τώρα, εδώ πρώην διεθνής διαιτητής πήρε ΗΧΟΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ που αποδείκνυαν ποιος ελέγχει το ποδόσφαιρο και το πέρασαν στο ντούκου με το έτσι θέλω.