Αναγνώστης-μέλος σωματείου: Οι πέντε λόγοι που καταψήφισα την πρόταση Παπασταύρου
Η μία από τις δέκα ψήφους κατά της πρότασης Παπασταύρου ήταν η δική μου. Οι 5 βασικοί λόγοι…
1. Σκανδαλώδεις διαδικασίες.
Η ιστορικότερη απόφαση που κληθήκαμε να πάρουμε ως μέλη του ΑΣΟΛ έγινε με διαδικασίες express, μη διαφανείς, μη συλλογικές και εν πολλοίς κατευθυνόμενες προς μια πρόταση. Το δίλημμα που τέθηκε από την διοίκηση Λώρη Κυριάκου, πρόταση Παπασταύρου ή χρεοκοπία και κλείσιμο, επένδυε κυρίως στον φόβο και όχι στην ενίσχυση της ορθοκρισίας και της πεποίθησης ότι πράττουμε το σωστό. Οι αποφάσεις μονόδρομος για ένα Λαό που στήνει στις δυσκολότερες οικονομικές συνθήκες αψίδες αφοσίωσης, οδηγούν συνήθως σε αχαρτογράφητα και επικίνδυνα ύδατα. Ιστορικές αποφάσεις δεν παίρνονται με το πιστόλι στον κρόταφο και ως αποτέλεσμα των συγκεκριμένων διαδικασιών.
2. Δεν γνωρίζω ως μέλος του ΑΣΟΛ εάν η πρόταση Παπασταύρου είναι συμφέρουσα για το Σωματείο.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, δεν υπάρχει θεωρώ αντικειμενική και τεκμηριωμένη απάντηση από κάποιο μέλος του ΑΣΟΛ αλλά υποκειμενικές εκτιμήσεις βασισμένες σε προσωπικές απόψεις και όχι τεκμηριωμένες θέσεις στην βάση στοιχείων. Βασικό λόγος, η απουσία μέτρου σύγκρισης, είτε με άλλες προτάσεις διαχείρισης του ποδοσφαιρικού τμήματος, είτε με προηγούμενη αντίστοιχη εμπειρία στην ιστορία του Σωματείου. Ίσως το μοναδικό μέτρο σύγκρισης να ήταν η πρόταση Πογιατζή η οποία αντικειμενικά υπερείχε σε κάποια σημεία. Ο τρόπος αντιμετώπισης της δεύτερης πρότασης εντείνει το προβληματισμό μου εάν η πρόταση Παπασταύρου είναι συμφέρουσα για το Σωματείο.
3. Απουσία ισχυρών κινήτρων επιτυχίας.
Ένας επιχειρηματίας – επενδυτής που δεν τον συνδέει κανένας συναισθηματικός ή άλλος δεσμός με τον ΑΣΟΛ, δεν είχε κανένα βίωμα, καμιά έγνοια και καμιά αγωνία για τον σύλλογο στα καλά και τα άσχημα του, γιατί τώρα να πασχίσει, γιατί να παθιαστεί, γιατί να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον φέρει ξανά στην κορυφή; Η (αναμενόμενη) απάντηση που πήρα από άτομο της Διοίκησης στην Γ.Σ. ήταν για να κερδίσει δόξα και χρήμα. Έλα μου όμως που όποιος γνωρίζει ελάχιστα από το σύγχρονο εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο καταλαβαίνει ότι τα οικονομικά κέρδη από αυτό, είναι και περιορισμένα και υψηλού ρίσκου, για πολλούς λόγους. Όσον αφορά το κίνητρο της δόξας, δεν ξέρω πόσο ισχυρό είναι. Απλά σκέφτομαι και σημειώνω ότι, ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν είχε πριν από έξι μήνες καμία απολύτως σχέση σε ότι αφορά τα της Ομόνοιας και όπως ο ίδιος δήλωσε, θυμάται την Ομόνοια του 80 ως ανάμνηση και κινητοποιήθηκε για να εμπλακεί στα διοικητικά μετά από παρακίνηση ενός φίλου – κουμπάρου που έχει στην Κύπρο. Μακάρι να διαψευστώ οικτρά, αλλά αυτά δεν μου φαίνονται ισχυρά κίνητρα.
4. Η βίαιη και αιθεροβατούσα μετάβαση από ένα μοντέλο με βάση τα μέλη σε ένα μοντέλο του ενός και αποκλειστικού μετόχου – επενδυτή χωρίς ουσιαστική διαβούλευση με τον κόσμο.
Εκ του αποτελέσματος το προηγούμενο μοντέλο λειτουργίας στο οποίο επικρατούσε ο εθελοντισμός, η μετριοκρατεία, ο ερασιτεχνισμός και οι διοικήσεις του 15-0 απέτυχε παταγωδώς, αφού εκ του αποτελέσματος οδήγησε την Ομόνοια στην απόλυτη παρακμή της. Το αυτονόητο και κεντρικό ερώτημα που δεν τέθηκε ΠΟΤΕ προς διαβούλευση προς τον κόσμο της ομάδας και ειδικότερα τα μέλη, είναι ΠΩΣ ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ; Όταν γυρίζατε την ττενέκκα, βρίσκατε και το τελευταίο χωριό και το τελευταίο ομονοιατη για να συνεισφέρει, τώρα την ώρα που θα λαμβανόταν μια από τις κομβικότερες και ιστορικότερες αποφάσεις για το μέλλον του Σωματείου, δεν ρωτήθηκε κανένας πέραν ελαχίστων (και αυτοί εκ των έσσω). Συνήθως αυτές οι μεγάλες μεταβάσεις από ένα μοντέλο σε άλλο χωρίς διαβούλευση και χωρίς ελάχιστη συναίνεση, οδηγούν αναπόφευκτα στον απόλυτο διχασμό (κάτι που έγινε). Είναι κανόνας ότι θεματοφύλακας της ενότητας στον κάθε Οργανισμό αποτελεί η Διοίκηση του. Στην δική μας περίπτωση η διοίκηση δυστυχώς με πολλές πράξεις και παραλήψεις το προηγούμενο διάστημα πυρπόλησαν οι ίδιοι την δυνατότητα ελάχιστης συναίνεσης και ενότητας.
5. Η 20ετής χρονική περίοδος της συμφωνίας χωρίς ρητές αγωνιστικές προϋποθέσεις και απαιτήσεις από τον ΑΣΟΛ.
Εάν για παράδειγμα τα επόμενα 5 χρόνια, η εταιρία Παπασταύρου, αποτύχει να πετύχει οποιοδήποτε αγωνιστικό στόχο και η Ομόνοια συνεχίσει στην ίδια μετριότητα, τότε θα μπορούν να συνεχίσουν λόγω συμβολαίου έστω και αν έχουν αποτύχει στο ρόλο τους.
Υ.Γ. Παρά τις όποιες ενστάσεις υπάρχουν απο εμένα και απο πολλούς άλλους Ομονοιάτες αναφορικά με τον τρόπο διαμόρφωσης και προώθησης της πρότασης Παπασταύρου, η απόφαση της πλειοψηφίας της Γ.Σ. θα πρέπει να γίνει σεβαστή από όλους. Ο καθένας μπορεί ελεύθερα να πάρει τις αποφάσεις του εάν θέλει η όχι να ακολουθήσει την νέα κατάσταση. Ο κάθε Ομονοιάτης έχει καθήκον να ασκεί κριτική (θετική ή αρνητική), το αντίθετο είναι που προκαλεί το πρόβλημα, δηλαδή, να συμπορεύεται άκριτα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τόσο η Διοίκηση Λώρη Κυριάκου όσο και η εταιρία Παπασταύρου θα πρέπει να κάνουν πολλά και να δείξουν σημαντικά δείγματα γραφής για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την στήριξη της πλειοψηφίας του κόσμου.
ΑΠΟ: Β.Β. / Μέλος ΑΣΟΛ / Α.Μ.:1850.
Ιδρυτικά μέλη της Θύρας 9 στηρίζουν τους οργανωμένους
Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή που στάλθηκε στο omonoianews.com από δύο ιδρυτικά μέλη της Θύρας 9, μέσω της οποίας στηρίζουν την απόφαση της τωρινής ηγεσίας των οργανωμένων. Αναλυτικά:
Δεν ζητήσαμε ποτέ δάφνες για το ότι υπήρξαμε ιδρυτικά μέλη της ΘΥΡΑ 9 αλλά δεν μπορούμε να μην γράψουμε κάτι όταν βλέπουμε τον καθένα να εκμεταλεύετε την δική μας πράξη για να κτυπήσει τους σημερινούς συνεχιστές της ΘΥΡΑ 9.
Όταν ιδρύσαμε την ΘΥΡΑ 9 το 1992 το πράξαμε για να υποστηρίξουμε την ΟΜΟΝΟΙΑ με τις αρχές και τα ιδανικά που είχε. Η απόφαση να δωθεί η ομάδα μας σε κάποιο Παπασταύρου είναι ξεκάθαρα αντίθετη με τις αρχές και τις αξίες της ομάδας μας.
Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να μην συμφωνήσουμε με την απόφαση της Συνέλευσης της ΘΥΡΑ 9 ότι η υποστήριξη της επένδυσης Παπασταύρου είναι λανθασμένη.
Οι σημερινοί συνεχιστές της ΘΥΡΑ 9 έχουν την πλήρη στήριξη μας στο νέο εγχείρημα που θα πραγματοποιήσουν. Μόνο περηφάνια νιώθουμε για αυτά τα παιδιά που δεν ξεπούλησαν τις ιδέες που ίδρυσαν την ομάδα μας αλλά και την οργανωμένη μας κερκίδα. Οι υπόλοιποι το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να σεβαστούμε την απόφαση αυτών των παιδιών που στα πέτρινα χρόνια της ομάδας μας κράτησαν την ΘΥΡΑ 9 ψηλά.
Γιάννος Ποταμός
Τάκης Χριστοδούλου (Τακήλλας)
Δεν κάνουν πόλεμο, πάνε στα κλειστά
Από την Τρίτη, η ΘΥΡΑ 9 αποφάσισε να απέχει από οποιαδήποτε εκδήλωση ή αγώνα του ποδοσφαιρικού τμήματος και να δημιουργήσει δική της ποδοσφαιρική ομάδα που να πρεσβεύει τα ιδανικά της. Μερίδα του κόσμου συμφώνησε, άλλη μερίδα διαφώνησε και παρακολουθήσαμε χθες, ειδικά μετά την ανακοίνωση των οργανωμένων, αρκετές αντιπαραθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μια ψύχραιμη ανάγνωση της ανακοίνωσης πάντως, ξεκαθαρίζει κάποια πράγματα.
Δεν κάνουν πόλεμο
«Είμαστε ξεκάθαροι, όσον αφορά την επένδυση Παπασταύρου δεν θέλουμε να έχουμε καμιά σχέση, ούτε να ερχόμαστε γήπεδο για επεισόδια για να της κάνουμε ζημιά, ούτε να μπαίνουμε σε αντιπαράθεση με τον κόσμο, ούτε τίποτα».
«Μην ανησυχείτε, όλο και κάποιοι θα βρεθούν να πάρουν την θέση μας, πολλοί καλοθελητές θα μυριστούν το χρήμα και θα τρέξουν να σας κάνουν την χορωδία».
«Μακάρι να πάει καλά η επένδυση Παπασταύρου, όχι για τους πουλημένους, ούτε για τον ίδιο αλλά για εκείνο τον κόσμο που θέλει να παίρνει τα παιδιά του στο γήπεδο, για εκείνα τα παιδιά που δεν θέλουν να παν σχολείο την Δευτέρα όταν χάνουμε. Ας πετύχει για αυτούς, ας χαρεί αυτός ο κόσμος και αυτά τα παιδιά».
Πιο πάνω μερικές από τις ατάκες στη χθεσινή ανακοίνωση των οργανωμένων.
Η ΘΥΡΑ 9 δεν πρόκειται να πολεμήσει την προσπάθεια που ξεκινά στο ποδοσφαιρικό όσο κι αν διαφωνεί με την παραχώρηση σε εταιρεία. Θα απέχει από κάθε εκδήλωση της, δεν θα έχει καμία σχέση μαζί της αλλά ούτε θα την πολεμήσει, ουσιαστικά θα απέχει και θα φτιάξει δική της ομάδα. Αν κάποιος θελήσει να οργανώσει την κερκίδα, η ανακοίνωση μάλιστα του ρίχνει και το μπαλάκι.
Πάνε κανονικά στα κλειστά
«Χάσαμε μια μάχη αδέλφια αλλά δεν χάσαμε τον πόλεμο, δεν θα τους παραδώσουμε τον Α.Σ.Ο.Λ. Αν κάποιοι θεωρούν ότι παραδοθήκαμε κάνουν λάθος, η μάχη τώρα ξεκινά, διαφορετική από αυτή που δίναμε τόσα χρόνια αλλά το ίδιο και περισσότερο δύσκολη. Στην επόμενη ανοικτή συγκέντρωση θα προτείνουμε στα κλειστά τμήματα του Σωματείο να είμαστε εκεί και ας διαφωνούμε με τους διοικούντες. Να είμαστε εκεί γιατί ακόμα ανήκουν στο Σωματείο κι ας το έχουν κάνει κομπάρσο κάποιοι. Εδώ ήρθε η ώρα να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι αν μια μέρα επιστρέψει και το ποδοσφαιρικό τμήμα πίσω στον πραγματικό του ιδιοκτήτη θα είμαστε οι πρώτοι που θα επιστρέψουμε στα τσιμέντα. Μάλιστα θα δώσουμε ότι περιουσία και ότι χρήματα έχει η νέα ομάδα στον Α.Σ.Ο.Λ και θα επιστρέψουμε πιστοί στρατιώτες».
Εδώ και χρόνια διαφωνούν με διοικήσεις αλλά πάνε στα κλειστά. Αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν αφού τα κλειστά εξακολουθούν να ανήκουν στο σωματείο. Θα επιστρέψουν και στο ποδοσφαιρικό όταν αυτό επιστρέψει στο σωματείο.
Δεν κάνουμε τους δικηγόρους
Οι οργανωμένοι δεν έχουν ανάγκη να τους κάνουμε τους δικηγόρους, ενώ αρθρογράφος μας προηγουμένως τόνισε πως τους καταλαβαίνει και συμφωνεί αλλά δεν μπορεί να συμφωνήσει με την αποχή. Το κομμάτι αυτό γράφεται γιατί όταν τα νεύρα είναι τεντωμένα, πολλά πράγματα διαβάζονται υπό διαφορετικό φακό. Ο κάθε ένας πράττει αυτό που νιώθει, οι οργανωμένοι αυτό ένιωσαν. Δεν εμποδίζουν κανένα από το να πάει γήπεδο ακόμα και να στήσει κερκίδα, απλά οι ίδιοι απέχουν και φτιάχνουν δική τους ομάδα.
Γενέθλια με ευχές… και ελπίδες
Τα 23α γενέθλια του γιορτάζει σήμερα ο Ανδρέας Παναγιώτου και η ΟΜΟΝΟΙΑ του ευχήθηκε χρόνια πολλά μέσω των socal media.
Ο Φιλιώτης, όπως είναι γνωστός στο κοινό, πέρασε σοβαρούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια που δεν τον άφησαν να δείξει όσα μπορεί να προσφέρει στην ομάδα, κάτι που ελπίζει ότι θα καταφέρει στο άμεσο μέλλον. Το συμβόλαιο του με την ΟΜΟΝΟΙΑ ολοκληρώνεται, όμως θα υπάρξουν συζητήσεις για να ανανεώσει και να παραμείνει στην ομάδα της καρδιάς του.
Υπήρξε άτυχος είναι η αλήθεια, αφού μέχρι σήμερα θα μπορούσε ίσως να έχει γεμάτες σεζόν, όμως τα προβλήματα τραυματισμών τον εμπόδισαν. Ειδικά την αγωνιστική περίοδο που τελείωσε πριν λίγες εβδομάδες εάν ήταν υγιείς θα μετρούσε περισσότερες συμμετοχές, αλλά “έγραψε” μόλις έξι και είχε συνολικά 137 λεπτά αγωνιστής δράσης.
Ελπίζουμε, όταν με το καλό επισημοποιηθεί ότι παραμένει, να έχει την υγεία του και να μην βρεθεί ξανά σε δυσάρεστες καταστάσεις, έτσι ώστε να μπορεί να βοηθήσει όταν του ζητηθεί και να αποδείξει την αξία του.
https://www.instagram.com/p/BjbnmZQlMwc/
Έχει εικόνα, μα περιμένει τον προπονητή
Στην Κύπρο φτάνει σήμερα ο τεχνικός διευθυντής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Ανχέλ Γκόμεθ. Ο Ισπανός θα ανακοινωθεί εντός της ημέρας και θα πιάσει επίσημα και δουλειά. Λέμε επίσημα γιατί εδώ και μέρες έχει αρχίσει ουσιαστικά επαφές για τον προπονητή που θα προσληφθεί, ενώ έκανε κάποιες διερευνητικές συζητήσεις για παίκτες που ενδεχομένως να ενδιαφέρουν. Παράλληλα αξιολόγησε και το υφιστάμενο ρόστερ.
Προτού όμως προβεί σε οποιεσδήποτε κινήσεις αποδέσμευσης ποδοσφαιριστών ή απόκτησης καινούριων, θα συζητήσει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά με το νέο προπονητή. Ο Γκόμεθ έκανε την προεργασία του, έχει σχηματίσει άποψη, αλλά θεωρεί πως πιο σωστό είναι οι αποφάσεις να ληφθούν από κοινού με τον κόουτς που θα επιλέξει. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου λοιπόν, η πρόσληψη προπονητή θα προηγηθεί αποδεσμεύσεων και μεταγραφών. Εκτός και αν ο Γκόμεθ έχει ήδη βρει τον εκλεκτό του ο οποίος έκανε την προεργασία του και ήταν επίσης στο περίμενε λόγω του ότι μόλις χθες ανέλαβε το ποδοσφαιρικό ο Παπασταύρου.
Ο κάθε ένας το νιώθει διαφορετικά
Ο γραφών αντιλαμβάνεται και συμφωνεί με όλα αυτά που έφεραν την ΘΥΡΑ 9 σε αυτή την απόφαση, διαφωνεί μόνο με την απόφαση διάσπασης. Έχουν δίκαιο όταν λένε πως όλοι ξέραμε ποια είναι τα προβλήματα της ομάδας, αλλά πάλευαν οι λίγοι για να τα διορθώσουν με προσωπικό κόστος. Έχουν δίκαιο όταν λένε πως η απόφαση να γίνει η ομάδα εταιρεία ήταν ιστορική και έπρεπε να ακολουθηθούν σωστές διαδικασίες, αντί αυτού προτιμήθηκαν τα 15-0. Και πάλι όμως, ο γραφών δεν μπορεί να συμφωνήσει με την αποχώρηση και ελπίζει πως η παραχώρηση τουλάχιστον θα μας απαλλάξει από βαρίδια (παρεμβάσεις, ερασιτεχνισμός, χρέος) που μας κρατούσαν πίσω. Τονίζω ότι όλα τα πιο πίσω αποτελούν προσωπικές απόψεις και δεν εκπροσωπούν όλους τους συντάκτες του omonoianews.com.
Το γεγονός πως υπάρχουν διαφωνίες ακόμα και ανάμεσα στους συντάκτες του omonoianews δεν είναι έκπληξη. Εδώ διαφωνούν αδέρφια μεταξύ τους, φίλοι δεκαετιών, άτομα που ήταν δίπλα δίπλα στην κερκίδα στα εύκολα και στα δύσκολα. Είναι και αυτό χαρακτηριστικό του ότι οι στιγμές και οι αποφάσεις είναι δύσκολες και πρέπει αν μη τι άλλο να σεβαστούμε ο ένας τον άλλο. Διαφωνώ με το «ο κάθε ένας τον δρόμο του» γιατί θέλω να πιστεύω πως κάποια στιγμή θα υπάρχει ξανά μόνο ένας δρόμος για όλους. Δεν μπορώ όμως να μην σεβαστώ ότι το «σωστό» από το «λάθος» στη φάση που είμαστε, είναι ουσιαστικά διαφορετικό στο μυαλό του κάθε ενός και σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικό. Για αυτό όσο κι αν με πονάει η απόφαση της ΘΥΡΑΣ 9, καταλαβαίνω πως ο κάθε ένας πράττει αυτό που νιώθει. Αντί να κατηγορώ και να προσποιούμε πως κατέχω όλη την αλήθεια, αναγνωρίζω πως στο τέλος μπορεί να είμαι λάθος μπορεί να είμαι και σωστός. Και ελπίζω πως σύντομα θα βρεθεί ο τρόπος να είμαστε ξανά όλοι «ένα» γεφυρώνοντας τις διαφωνίες.
Ευχαριστίες στους οπαδούς του Πανσερραϊκού
Οι σχέσεις με οπαδούς από το εξωτερικό που δημιούργησε η ΘΥΡΑ 9 είναι πολλές και μια από αυτές με τους οργανωμένους του Πανσερραϊκού. Η συγκεκριμένη ξεκίνησε από Ομονοιάτες φοιτητές και εξελίχθηκε σε μια αδελφική φιλία, που κρατάει χρόνια. Μέσω του συγκεκριμένου άρθρου, έπειτα από μήνυμα που λάβαμε, δύο φίλοι του “τριφυλλιού” που βρίσκονται στις Σέρρες για σπουδές και ακολουθούν την τοπική ομάδα θέλουν να ευχαριστήσουν όλους στον Panserraikos Che Guevara Club.
Συγκεκριμένα, ο Θεόδουλος και η Μάρσια δεν μπορούν να κρύψουν την ευγνωμοσύνη προς τους οργανωμένους του Πανσερραϊκού, που τους δέχτηκαν από την πρώτη στιγμή που τους συνάντησαν στην κερκίδα και τους αγκάλιασαν. Οι οπαδοί της ιστορικής ομάδας έκαναν τους δύο Ομονοιάτες να νιώθουν σαν το σπίτι τους, λες και γνωρίζονταν χρόνια. Με τη σειρά τους, ο δύο φίλοι της ομάδας μας εύχονται στον Πανσερραϊκό γρήγορη επάνοδο στις επιτυχίες (μετά τον υποβιβασμό στη Γ’ Εθνική) και υπόσχονται πως θα συνεχίσουν να τους στηρίζουν!
Πιο κάτω το μήνυμα των οργανωμένων της Ελληνικής ομάδας:
Φωτογραφίες από το πέταλο στο Δημοτικό Γήπεδο Σερρών, με το πράσινο χρώμα να υπάρχει σε κάθε αγώνα της ομάδας.
Ακόμη και στα κλειστά…
Τέλος στις προπονήσεις και αντίο σε μια “πράσινη”
Την τελευταία της προπόνηση για την αγωνιστική περίοδο 2017-2018 πραγματοποίησε σήμερα η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του σωματείου. Το πρόγραμμα περιελάμβανε χαλαρό δίτερμα, με την ομάδα της Ελένης Καϊλη να κερδίζει με 4-3 την ομάδα του προπονητή Μάριου Μαυρουδά.
Διαβάστε ακόμη: Συνέντευξη στον Γιάννη Γιωρκάτζη για το πλάνο στην γυναικεία ομάδα, τον προγραμματισμό και τις βλέψεις για το μέλλον
Η γυναικεία ΟΜΟΝΟΙΑ ολοκλήρωσε λοιπόν κάθε υποχρέωση της στη σεζόν και πλέον οι παίκτριες και η τεχνική ηγεσία θα έχουν τρεις βδομάδες ξεκούραση. Επιστροφή πάλι στις 20 του Ιούνη, όπου οι “πράσινες” θα ξεκινήσουν δουλειά στο γυμναστήριο για να διατηρηθούν σε φόρμα.
Δείτε επίσης τον απολογισμό
–του προπονητή της ομάδας Μάριου Μαυρουδά
–της αρχηγού της ομάδας Γιώτας Ρήγα
Να σημειωθεί πως η αποψινή προπόνηση ήταν η τελευταία Στέφανης Σαββίδου, που αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Ένα μήνα περίπου πριν κλείσει τα 26 της χρόνιας πήραν την απόφαση η παίκτρια, που τη χρονιά που ολοκληρώθηκε είχε οκτώ συμμετοχές στο Πρωτάθλημα, με τέσσερα γκολ, και μία στο Κύπελλο. Συνολικά, στα εννέα αυτά παιχνίδια -μετρώντας τρεις συμμετοχές στο αρχικό σχήμα-, έπαιξε 306 λεπτά.
Αντίο στη συμπαίκτρια τους φωνάζοντας το όνομα της:
#OmoniaWomensTeam pic.twitter.com/4p3nw83Rr4
— Omonoia News (@Omonoianews) 30 Μαΐου 2018
Αναγνώστης: Καλύτερα μερικά χρόνια μαχητής παρά και τα υπόλοιπα χρόνια θεατής
Μετά και τα πρόσφατα γεγονότα, πήρα την απόφαση να αναλύσω λίγο τη κατάσταση όπως την είδα τα 20 χρόνια που υποστηρίζω αυτή την ομάδα, εν ονόματι ΟΜΟΝΟΙΑ..
Είχα season ticket τα τελευταία 10-15 χρόνια στη δυτική κάτω διάζωμα πίσω από το πάγκο της ομάδας μας, (ανάμεσα σε αρκετούς Προπονηταράες, όπου τα τελευταία χρόνια έρκουνταν μάππα απλά για να δειχτούν και να νευριάζουν με τη παραμικρή φάση και να παραμιλούν).
Από μικρή ηλικία ακολουθούσα την ομάδα σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια αλλά και σε μερικά εκτός έδρας.
Η πράσινη λαοθάλασσα σε κάθε ευκαιρία έδινε παραστάσεις στη κερκίδα αλλά και στους δρόμους (πανηγυρισμούς), στα σχολεία ήμασταν ηθικά δυνατοί και με το κούτελο καθαρό και σε κάθε αντίδραση οποιουδήποτε αντιΟΜΟΝΟΙΑΤΗ η απάντηση μας ήταν αποστομοτική (ήταν κάτι σαν να είπε κακά λόγια για τη μάνα μας, αδερφή μας, κοπέλα μας).
Μετά όταν μεγαλώσαμε λιγάκι και αρχίσαμε να καταλάβουμε τι γίνεται στο κυπριακό ποδόσφαιρο (παρασκήνιο,στησίματα από ΟΛΕΣ τις ομάδες, και “υποτιθέμενη σχέση” ΟΜΟΝΟΙΑΣ με Ακελ), ΕΠΑΙΞΑΜΕΝ ΠΕΛΛΟ λόγω των τροπαίων το 2003 και 2005 που μας αποσυντόνισαν από την πραγματικότητα.
Στη συνέχεια η ανομβρία στους τίτλους μας οδήγησε στην εξέφραση διαμαρτυριών ως προς το διοικητικό συμβούλιο (Σεραφειμ κυρίως), τότε ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ήταν η ΘΥΡΑ 9 που έδωσε το έναυσμα για παραίτηση του Σεραφείμ. Και όλος παραδόξως (ΛΟΓΩ της ανομβρίας στους Τίτλους) οι μεγάλοι σε ηλικία υποστηρικτές της ομάδας, συμφώνησαν με τη ΘΥΡΑ και φώναζαν και αυτοί από τις ΚΕΡΚΙΔΕΣ για να παραιτηθεί. Και εν τέλει λόγω της πλειοψηφίας και επειδή ΑΝΟΙΞΑΝ τα μάτια τους οι περισσότεροι, “παραιτήθηκε” ο Σεραφειμ.
Από τότε μέχρι σήμερα στα διοικητικά του συμβουλίου ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ. ΜΟΝΟ στα Πρόσωπα.
Καμία αλλαγή ως προς τον εκσυγχρονισμό, τη διαφάνεια, την ενότητα με το κόσμο και κυρίως τη ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ και τη σωστή εφαρμογή ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ(Πράγμα δύσκολο από ανθρώπους που δεν διακατέχονταν από γνώσεις που αφορούν τη διοίκηση και το άθλημα). Αντιθέτως όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.
Όσο για εμάς τον απλό ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΑΟ αυτά τα χρόνια και πάλι λόγω των τροπαίων το 2010 με 2012 που μας αποσυντόνιζαν, πάλι δεν θέλαμε να δούμε την ωμή πραγματικότητα κατάματα. Σε αυτό βοήθησαν και οι εκάστοτε διοικήσεις όπου με τη κακή μεταχείριση τους οδηγούσαν την ΟΜΟΝΟΙΑ σε δύσβατο μονοπάτι. Και ΩΣ συνήθως δεν έλεγαν την αλήθεια στο κόσμο για τα λάθη τους (εχώναν τα που κάτω που το χαλί) και εμείς ως κατάπελλοι που είμαστεν με το παραμικρό κάθε καλοκαίρι επεθυμούσαμε να πάμε γήπεδο και ότι θέλουν ας κάμνουν, αππόνναν μας και με καμιά κάθοδο παίκτη-προπονητή, έτσι παραμέναμε “υπνωτισμένοι”.
Και έτσι με τη πάροδο αυτών των τελευταίων χρόνων της ανομβρίας από τρόπαια, ο κόσμος άρχισε να συνειδητοποιεί τι κακό έκαμαν στην ΟΜΟΝΟΙΑ μας, αλλά ΗΤΑΝ ήδη αργά. Η ΘΥΡΑ 9 να προσπαθεί να βρει λύση απέναντι σε όλους αυτούς που μόνο τη πούγκα τους σκέφτονται, αντί το καλό της ομάδας που εκπροσωπούν, αλλά ΑΝΤΙ να βρει στήριξη και από τη πλειοψηφία του υπόλοιπου κόσμου(και ειδικότερα τους μεγαλύτερους) όπως τότε με το Σεραφειμ (όπου επανεκλέγηκε το 14-16, μέσα σε 6 χρόνια εξεχάσαμεν ότι ΔΕΝ το κατέχει το θέμα και αφήκαμεν τους να κάμουν τα δικά τους), προτίμησαν να σιωπήσουν ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ.
Και έτσι καταντήσαμε να ΞΕΝΕΡΩΣΟΥΜΕ για το κυπριακό ποδόσφαιρο, αφού δεν μας φτάνουν οι εχθροί ΕΚΤΟΣ της ομάδας, υπάρχουν και “διοικούν” την ομάδα και άλλοι ΕΧΘΡΟΙ. Άρα μετά από όλα αυτά αρκετός κόσμος απομακρύνθηκε από το γήπεδο και όσο περνούν τα χρόνια θα απομακρύνεται ακόμα περισσότερος.
Και τέλος αφού είχαν ξεζουμίσει (Ττενέκκα) τον Πράσινο λαό για τα ΧΡΕΗ της κακής διαχείρισης ΤΟΥΣ, και επειδή δεν μπορούσαν να τους ΔΟΥΝ κατάματα, μετά και τις φετινές τους ζημιές, αποφάσισαν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ να ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ την ομάδα ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ, απλά και μόνο για να ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ τα ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ. Και έχουν και το θάρρος να ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΑΚΟΜΗ.
ΔΕΝ είμαι ενάντια στην δημιουργία ΕΤΑΙΡΙΑΣ.
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ που μας έφεραν ΩΣ ΕΔΩ και ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ να ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ όπως παλιά. ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΕΡΙΑ.
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ, ΑΦΗΚΑΜΕΝ-ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ να μας καταστρέψουν.
Όπως μας ΕΔΕΙΞΕ η ιστορία, για να κερδίσεις μια μάχη, πρέπει να παλέψουμε ΟΛΟΙ μαζί, στους δρόμους,στα γήπεδα όπου να ‘ναι. Όσες μέρες-εβδομάδες-χρόνια κι αν χρειαστούν. Καλύτερα μερικά χρόνια μάχης παρά να είσαι συνένοχος και τα υπόλοιπα χρόνια.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ ΟΥΛΛΟΙ ΜΑΖΙ. Και “ΑΛΛΑΞΑΝ” μάσκες. (Αλλά αφού οι περισσότεροι(μεγάλη σε ηλικία) οπαδοί της ομάδας μας εμάθαν να σιωπούν και να μην αντιδρούν απλά να κουτσομπολέφκουν και να κάμνουν ΧΑΖΙ με τα “ΧΑΛΙΑ” μας, κρύψε να περάσουμε που λαλούμε).
Άρα ο καθένας πράττει ότι νιώθει, αφού ΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΕΔΙΧΑΣΑΝ ΜΑΣ με τους ΕΤΣΙΘΕΛΙΣΜΟΥΣ τους και ΟΧΙ Η ΘΥΡΑ 9, επειδή ήταν η ΜΟΝΗ που ΑΝΤΙΔΡΑΣΕ και δεν σιώπησε.
Υ.Γ1: Είτε παραμένεις ένας απλός ΘΕΑΤΗΣ είτε ΔΙΕΚΔΙΚΑΣ!
Υ.Γ2: Είτε θα ΑΠΕΧΕΙΣ από το γήπεδο, είτε συνεχίζεις να συμμετέχεις στα έκτροπα ΤΟΥΣ.
Υ.Γ3: Και τρόπαιο να καταφέρουν να πιάσιν, θα κάμουν μια χρονιά καλή και 10 κακές. Άρα τα ίδια πάλε.
Υ.Γ4: Και ο μιλτής εσιόνοσεν ριαλλιά αλλά τίποτε δεν εκατάφερεν, αντιθέτως επήρεν μας πιο κάτω.
Υ.Γ5: Εκαταντήσαμεν να θέλουμε το κακό της ομάδας, πέρκει ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ότι ΑΝ ΔΕΝ αντιδράσουμε και οι 40.000+ κατάπελλοι, οι 15 θα κάμνουν της κκελλές τους. Αφού οι ίδιοι δεν παραδέχονται ΜΙΑ ΦΟΡΑ τα ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ και να αποχωρήσουν.
Μακάρι να δούμε άσπρη μέρα στο άμεσο μέλλον.
Καλή Δύναμη ΠΡΑΣΙΝΕ ΛΑΕ!
Αντώνης Χ.
Η άποψη του Στέλιου Μυλωνά για την επόμενη μέρα στην ΟΜΟΝΟΙΑ
Μέσω επιστολής, ο Στέλιος Μυλωνάς παραθέτει την άποψη του για την επόμενη ημέρα στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Διαβάστε αναλυτικά την γραπτή τοποθέτηση του πρώην προέδρου του σωματείου:
Αγαπητοί φίλες και φίλοι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ,
Παραθέτω την άποψη μου ως απλός φίλαθλος και μέλος της Ομόνοιας και όχι ως πρώην Πρόεδρος.
Ξέροντας πόσο σημαντικές είναι οι εξελίξεις που τροχοδρομούνται τις τελευταίες ημέρες, θα ήθελα να κάνω μόνο μία παράκληση. Να ενωθεί όλος ο κόσμος της Ομόνοιας, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η αγαπημένη μας ομάδα να προχωρήσει μπροστά. Πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τις διαφορές μας.
Καταλαβαίνω ότι υπό τις σημερινές συνθήκες και μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, το εγχείρημα αυτό είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Η επόμενη ημέρα είναι αυτή που έχει την μεγαλύτερη σημασία και όχι η προηγούμενη. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλα όσα μας χωρίζουν και να βρούμε κοινές συνισταμένες σε αυτά που μας ενώνουν, με κοινό στόχο το καλό της Ομόνοιας.
Όλοι νοιαζόμαστε και όλοι αγαπάμε την Ομόνοια. Πολλές φορές, την βάζουμε πάνω από τον εαυτό μας. Πιθανόν να έρθουν και άλλα πιο δύσκολα χρόνια (αγωνιστικά), μέχρι να αποκτήσει η ομάδα ομοιογένεια και ποιότητα. Από την άλλη, διαφαίνεται ότι θα αποκτήσει άμεσα οικονομική σταθερότητα και αξιοπιστία, γεγονός καθοριστικό για την μετέπειτα πορεία της. Οι νέοι κανονισμοί της UEFA (δεν θα υπάρχει πλέον η περίοδος χάριτος), υποχρεώνουν τα σωματεία να είναι συνεπή στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους που εργοδοτούν. Με απλά λόγια η ΟΜΟΝΟΙΑ θα πρέπει να πληρώνει τους ποδοσφαιριστές της, αλλά και τις υποχρεώσεις της κάθε μήνα όπως κάθε άλλος οργανισμός.
Από αυτή την διχόνοια, μόνο οι αντίπαλοι μας επωφελούνται. Ταυτόχρονα (από ότι φαίνεται) μόνο η Ομόνοια μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και να ανταγωνιστεί ισάξια για τον τίτλο, λόγω του κόσμου και της ιστορίας της.
Πιστεύω έχω αρκετή εμπειρία στο τι μπορεί να προσφέρει και να πετύχει ο κόσμος της Ομόνοιας όταν είναι ενωμένος (δες οικονομική εκστρατεία, αψίδα σωτηρίας). Αντίθετα, όταν είμαστε χωρισμένοι σε στρατόπεδα, τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Για αυτό κάνω αυτή την έκκληση για ενότητα. Φυσιολογικά οι πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να προέλθουν και να συνεχιστούν επί μονίμου βάσεως, από τα νέα μέλη του ΔΣ της εταιρείας (όποια και αν είναι αυτά).
Τέλος, θα ήθελα να κάνω και κάποια σχόλια, όσον αφορά την συμφωνία παραχώρησης των δικαιωμάτων διαχείρισης του ποδοσφαιρικού τμήματος σε επενδυτές και την δημιουργία εταιρείας. Η εξέλιξη αυτή είναι καλοδεχούμενη, λόγω του δεδομένου ότι η Ομόνοια χρειάζεται φρέσκο χρήμα στα ταμεία της, άμεσα.
Θεωρώ όμως, ότι θα πρέπει να διαπραγματευτούμε την διάρκεια της συμφωνίας με τον επενδυτή και να την ελαττώσουμε σε 7 χρόνια, με δικαίωμα ανανέωσης από πλευράς Παπασταύρου για άλλα 3 (με την σύμφωνη γνώμη του σωματείου). Ταυτόχρονα, θα πρέπει να καθοριστεί συγκεκριμένη τιμή (discount price), δικαιώματος εξαγοράς του ποδοσφαιρικού τμήματος της ομάδας από το σωματείο, σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των δύο μερών.
Συνήθως μία επένδυση διεθνώς, αποπληρώνεται σε 7 χρόνια. Από την άλλη, η επένδυση στο ποδόσφαιρο θεωρείται υψηλού κινδύνου (high risk investment), οπόταν θεωρώ λογικό να δοθεί μια παράταση 3 χρόνων στον επενδυτή, λόγω του κινδύνου που υπάρχει να μην αποπληρωθεί στα 7 χρόνια, η υπό εκκόλαψη επένδυση.
Οι υψηλού κινδύνου επενδύσεις έχουν πάντοτε μεγαλύτερο ρίσκο, αλλά συνήθως έχουν και μεγαλύτερες αποδόσεις και ο επενδυτής το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.
Στην ζωή, πολλά πράγματα ξεκινούν ωραία και καλά, αλλά στην πορεία το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ το αναμενόμενο. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό λοιπόν, οι νομικοί που θα διαχειρισθούν αυτή την συμφωνία, να προσέξουν πάρα πολύ τις επιπτώσεις σε περίπτωση αποτυχίας. Θα φέρνουν μεγάλη ευθύνη απέναντι στον κόσμο της Ομόνοιας, αν δεν βρουν τον κατάλληλο τρόπο εξόδου (way-out) από αυτή, διασφαλίζοντας τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του σωματείου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να υπερτονίσω το πόσο σημαντικό είναι να επιτύχει η συμφωνία με τον επενδυτή. Θεωρώ ότι κανένας αγνός Ομονοιάτης φίλαθλος, δεν θα ήθελε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, στην νέα αυτή προσπάθεια. Μακάρι η συμφωνία αυτή να αποτελέσει την αφετηρία μιας πετυχημένης πορείας, με τίτλους και διακρίσεις στα επόμενα χρόνια.
Φιλικά
Στέλιος Μυλωνάς
Μέλος ΑΣΟΛ
Ο απολογισμός της τελευταίας αγωνιστικής του 2025 [Αποτελέσματα – Στιγμιότυπα –...
