Το βιογραφικό του από μόνο του, προδίδει πως δεν είναι τυχαίος παίκτης. Έπαιξε σε μεγάλες ομάδες της Ρουμανίας (Κλουζ, Άστρα), στη Ρωσία (Διναμό Μόσχας, Αλάνια), Ουκρανία (Άρσεναλ Κιέβου), Δανία (Μίντιλαντ), είναι και 11 φορές διεθνής με την χώρα του, που ότι κι αν λέμε, είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω από τη δική μας. Από βιογραφικά οι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ έχουν μπουχτίσει, έτσι η μεταγραφή του δεν έφερε ενθουσιασμό. Όλοι αναγνώρισαν τη προοπτική, αλλά ήταν συγκρατημένοι.
Στο χθεσινό παιχνίδι, ο ανέτοιμος ακόμα Γκέο Φλόρες, μας συστήθηκε και άφησε υποσχέσεις για το μέλλον. Έδειξε να έχει πλήρη αντίληψη του χώρου, αφού οι τοποθετήσεις του ήταν σχεδόν πάντα σωστές, κατάπιε αρκετά χιλιόμετρα μιας και η θέση του είναι αμυντικός μέσος, έπαιζε ξανά (όπως και με τη Πάφο) πάντα με την πρώτη βοηθώντας την ομάδα να αναπτύσσεται γρήγορα και για κερασάκι στη τούρτα, έδωσε δυο υπέροχες πάσες που συνήθως περιμένουμε από τον επιτελικό μας. Υπήρχαν αρκετοί διακριθέντες στο χθεσινό ντέρμπι, ο Ρουμάνος ήταν σίγουρα ένας από αυτούς.
Ο Φλορέσκου προσθέτει στον άξονα μας κάποια στοιχεία που έλειπαν και ενίσχυσε την αισιοδοξία που έφερε η νίκη. Βέβαια και αυτός, θα κριθεί σε βάθος χρόνου και όχι από μια μεμονωμένη εμφάνιση. Το σίγουρο είναι πως έχει τη ποιότητα να μας βοηθήσει, το στοίχημα είναι να την παρατάσσει στο γήπεδο κάθε εβδομάδα.
