Καταλαβαίνουμε την ανάγκη για rotation. Καταλαβαίνουμε ακόμα και τον ρόμβο, από τη στιγμή που αποφασίστηκε ότι ο καλύτερος μας ακραίος (Χριστοφή) δεν μπορούσε να παίξει 90λεπτο. Αδυνατούμε όμως να καταλάβουμε πώς είναι δυνατόν η ΟΜΟΝΟΙΑ να έχει την ίδια ΤΡΑΓΙΚΗ εικόνα από το 1ο λεπτό ως το 90 και το τεχνικό επιτελείο να παρακολουθεί απλά την μπάλα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε μία τελική προσπάθεια στο τέρμα σε 90 λεπτά (η δεύτερη ήρθε στο 90+2) και πάνω κάτω τρεις συνολικά. Η ΑΕΚ έβγαινε με μεγάλη άνεση στην πλάτη της μεσαίας γραμμής μας, σε κάθε λάθος του άξονα. Και το τεχνικό επιτελείο επέλεξε να παίζει με τον ίδιο τρόπο από την αρχή ως το τέλος.
Δεν άλλαξε κάτι από το 1 ως το 30 όταν η ΑΕΚ έβγαινε με μεγάλη ευκολία πίσω από τους μέσους μας, βρίσκοντας την άμυνα μας εκτός ισορροπίας, σε κάθε μας λάθος. Δεν άλλαξε κάτι ούτε όταν σκόραραν, ούτε όταν πέτυχαν 2ο γκολ. Δεν άλλαξε κάτι ούτε στο ημίχρονο, ούτε όταν δεχθήκαμε και το 3ο. Συνεχίσαμε να παίζουμε με τον ίδιο προβλεπτό τρόπο, τον οποίο η ΑΕΚ αντιμετώπισε με μεγάλη ευκολία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει όλη την ευθύνη για τη σημερινή ντροπή και η αλήθεια είναι πως από ντροπές μπουχτίσαμε. Πώς να ελπίζουμε για το μέλλον με τέτοιες εμφανίσεις; Εδώ δεν μας δίνουν κίνητρα να ελπίσουμε για Ευρώπη.
Γράφαμε το πρωί πως η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι υποχρεωμένη να μάθει να ζει με το rotation. Τις δυο φορές που προσπάθησε να το πράξει, έβρεξε το κρεβάτι. Η εικόνα μας σήμερα ήταν λυπηρή, το αποτέλεσμα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία μας. Και δυστυχώς τα πιο πίσω αφορούν μόνο τη σημερινή εμφάνιση. Τα πιο σοβαρά είναι πιο γενικά και έρχονται πιο κάτω.
Μιλάμε ασφαλώς για τη νοοτροπία μας. Περιμέναμε πως κάποια πράγματα μπορεί να διορθώσει ο τεχνικός διευθυντής, καλώς ή κακώς όμως από την κορυφή της πυραμίδας πρέπει να διορθωθούν και προς αυτή την κατεύθυνση δεν έγιναν κινήσεις. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε σήμερα σε μια σειρά από 13 αγώνες στους οποίους είχε την πρόκληση να δείξει ότι είναι καλύτερη από κάθε ανταγωνιστή. Και μπήκε με παίκτες να δείχνουν έλλειψη διάθεσης και πάθους, κάποιοι βγήκαν να κάνουν απλά περίπατο στο χόρτο. Πολύ σπάνια όμως σε τέτοιες περιπτώσεις η ευθύνη ανήκει στους παίκτες.
Γιατί το ξαναλέμε, είναι η κορυφή της πυραμίδας που πρέπει να τους μεταδώσει την κουλτούρα και τις απαιτήσεις του συλλόγου. Τι έκανε λοιπόν η διοίκηση και ειδικότερα η ποδοσφαιρική εφορία που έχει αυτό τον ρόλο για να το πετύχει; Το να προσλάβουμε τεχνικό διευθυντή ήταν σωστή και αναγκαία κίνηση, δεν σημαίνει όμως πως “γύρνουμε πίσω” και αποποιούμαστε των ευθυνών. Δεν σημαίνει παρακολουθούμε απλά τις εξελίξεις και ότι γίνει. Είναι η διοίκηση και ειδικά η ποδοσφαιρική εφορία που πρέπει να ασκεί έλεγχο. Που πρέπει να πιέζει για διορθωτικές κινήσεις όταν κάτι πάει στραβά, που να απαιτεί αποτελέσματα και να επιβάλλει τη φιλοσοφία του συλλόγου, να επιβάλλει την κουλτούρα ΝΙΚΗΤΗ σε όλα τα επίπεδα. Και σε αυτό το σημείο, η ΟΜΟΝΟΙΑ μοιάζει χαμένη στη μετάφραση.
